Ο Στάλιν, η Χρυσή Αυγή, η Espresso, η Ελευθεροτυπία και η Αυγή

Και όμως γίνεται!!!

Spot the difference:

«Υπερασπιστές των εγκλημάτων του Στάλιν και στην Ελλάδα του 2009», Χρυσή Αυγή, δικτυότοπος, Φεβρουαρίου 25, 2009

«Το «αβατον» του Περισσού και η…αγιοποιήση του Στάλιν!», Epsresso, 22/2/2009

«Η Αλέκα Παπαρήγα επανεξελέγη γενική γραμματέας και το ΚΚΕ επισημοποίησε τη «στροφή» του προς τον σταλινισμό.» Ελευθεροτυπία, 23/2/2009

«Ο Σταλινισμός επίκαιρος ξανά», Αυγή, 25/2/2009

And the winner is…(πραγματικά δύσκολη η επιλογή, αλλά κέρδiσε το ανάλαφρο-κωμικό του πράγματος)

Το άρθρο της Espresso

(επλίζω μην έχετε φάει, ή τουλάχιστον αν έχετε χωνέψει)

Το άβατον είναι το κοινό χαρακτηριστικό που συνδέει την Αθωνική Χερσόνησο και την έδρα του ΚΚΕ στον Περισσό, το γνωστό «Σπίτι του Λαού», μέσα στο οποίο τις μέρες αυτές διαρκούντος του 18ου Συνεδρίου αναγεννήθηκε ο Ιωσήφ Στάλιν.

Υπάρχει και κάποιο άλλο κοινό χαρακτηριστικό που αποκάλυψε πρόσφατα ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης: «Το “Σπίτι του Λαού” στον Περισσό χτίστηκε εν μέρει με λεφτά που έδωσαν οι μοναχοί (του Αγίου Ορους)», αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Το πενταώροφο κτίριο με τα δύο υπόγεια είναι το απόρθητο φρούριο όπου στεγάζονται τα γραφεία του κόμματος και ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν περπατήσει σε όλους τους χώρους του.

Κάποιοι ισχυρίζονται πως μπροστά του όσον αφορά τα συστήματα ασφαλείας το νέο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα ωχριά. Ισως και να υπερβάλλουν, αν και έχει κατασκευαστεί με τόνους μπετόν και ατσάλι, διαθέτει υπερσύγχρονα συστήματα ασφαλείας, με κάμερες και ανιχνευτές μετάλλων, ηλεκτρογεννήτριες, καταφύγιο και δορυφορικό σύστημα επικοινωνίας.

Το ΚΚΕ ούτε για συμβολικούς λόγους δεν έδωσε λαϊκό χαρακτήρα στο κτίριο του και δεν έφτιαξε έναν κοινόχρηστο χώρο για το κοινό. Δεν υπάρχει ένα υποτυπώδες μουσείο, ώστε ο κόσμος να έχει τη δυνατότητα να το επισκέπτεται και να γνωρίσει την ιστορία του ή έστω ένα κυλικείο για έναν καφέ ή μια τυρόπιτα. Οποιος καταφέρει να επισκεφθεί το «Σπίτι του Λαού», θα πρέπει στην είσοδο να παραδώσει στο προσωπικό ασφαλείας το «γενεαλογικό του δέντρο». Οι προσβάσιμοι χώροι είναι περιορισμένοι. Δεν είναι τυχαίο ότι στο συνέδριο ακόμη και η γενική γραμματέας Αλέκα Παπαρήγα φορούσε κάρτα αναγνώρισης περασμένη στον λαιμό της.
Πάντως, τις μέρες αυτές το «Σπίτι του Λαού» περιδιάβαινε χωρίς περιορισμούς μια… σκιά που θεωρείται η πιο αμφιλεγόμενη ίσως μορφή του κομμουνισμού.

«Στάλιν, θεέ του, ΚΚΕ» και «Στάλιν ζεις εσύ μας οδηγείς» έγραφαν δύο (προβοκατόρικα) συνθήματα σε μια γειτονιά του Περισσού λίγες μέρες πριν από την έναρξη του συνεδρίου και για τους αδαείς που απορούσαν για το μήνυμα των συνθημάτων υπάρχει εξήγηση: ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί ο Στάλιν, ήρθε η ώρα της «αγιοποίησης» του Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα!

Στο 18ο Συνέδριο, που η αυλαία του πέφτει σήμερα, συζητήθηκε ως πρώτο θέμα η έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής με τον απολογισμό δράσης του κόμματος από το 17ο Συνέδριο και τα καθήκοντά του μέχρι το 19ο Συνέδριο, καθώς και οι «εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα -η αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό».

Το σημαντικότερο όμως ζήτημα που τέθηκε προς εξέταση στο συνέδριο είχε να κάνει με την προσπάθεια δικαίωσης του σταλινισμού και την αποκατάσταση του «πατερούλη» Ιωσήφ Στάλιν.

Πριν από ενάμιση μήνα ολοκληρώθηκε στη Ρωσία ένας πολύμηνος διαγωνισμός για την ανάδειξη των σημαντικότερων ιστορικών μορφών της χώρας. Πρώτος αναδείχθηκε ο μέγας δούκας του 13ου αιώνα Αλέξανδρος Νιέφσκι, δεύτερος ο τσαρικός πρωθυπουργός και διώκτης των αριστερών επαναστατών Πιοτρ Στολίπιν, ενώ τρίτος αναδείχθηκε ο Ιωσήφ Στάλιν. Στον Περισσό δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός αυτό και ορισμένοι θεώρησαν αναγκαίο να επισημάνουν ότι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια στη Ρωσία δείχνουν ότι ο ρωσικός λαός εκτιμά τη συνεισφορά των ηγετών της Οκτωβριανής Επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, παρά τους τόνους «λάσπης» εναντίον τους στη Ρωσία, ιδιαίτερα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ετσι, ήρθε η ώρα της αποκατάστασης.

Το τι σημαίνει για τους παραδοσιακούς κομμουνιστές ο Στάλιν είχε φανεί άλλωστε από τον προσυνεδριακό διάλογο. Σταχυολογούμε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από παρεμβάσεις συντρόφων για το τι σημαίνει για το ΚΚΕ «ο κόκκινος θεός»: «Στα τριάντα χρόνια της ηγετικής του παρουσίας έμελλε να γίνει η υπ’ αριθμόν ένα προσωπικότητα του πλανήτη, άφταστο οργανωτικό ταλέντο, από τους πολιτικά σοφότερους άνδρες της Ιστορίας, φαινόμενο επαναστατικής τόλμης και στρατηγικής ιδιοφυΐας, ο μυθικός αρχηγός του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος».

Και ακόμη: «Αυτήν την ασύλληπτη επένδυση στα ιδεώδη του κομμουνισμού, που με τόσο ιδρώτα, αίμα, θυσίες και αγώνες έχτισε ο Στάλιν, άρχισε να ξηλώνει συστηματικά ο ανεκδιήγητος Χρουστσόφ, συνέχισε ο στενοκέφαλος Μπρέζνιεφ και ολοκλήρωσε η προδοτική κλίκα Γκορμπατσόφ – Σεβαρντνάτζε – Γιάκοβλεφ – Γιέλτσιν». Στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ ο Στάλιν με καθυστέρηση ετών δικαιώθηκε, τουλάχιστον στη συνείδηση των κομμουνιστών.

Η «σιδηρά κυρία» και η διαδοχή

Η 63χρονη Αλέκα Παπαρήγα είναι η μακροβιότερη γενική γραμματέας του κόμματος, αφού από το 1991 (13ο Συνέδριο κόντρα στον Γιάννη Δραγασάκη) είναι στο πηδάλιο του ΚΚΕ. Με αφορμή το 18ο Συνέδριο επανήλθαν στο προσκήνιο οι φήμες για διαδοχή της «σιδηράς κυρίας» του Περισσού. Ομως, όσο εντείνονται οι φήμες ότι η Παπαρήγα μετρά αντίστροφα τον χρόνο για τη διαδοχή της τόσο τα έμπειρα στελέχη του Περισσού αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο αλλαγής φρουράς το αμέσως επόμενο διάστημα. Αλλωστε, η ηγεσία του ΚΚΕ δεν λειτουργεί ποτέ υπό την πίεση του «αστικού Τύπου». Επιπλέον, η άμεση αλλαγή έχει νόημα μόνον όταν στον… πάγκο περιμένει μια φωτεινή προσωπικότητα. Υπάρχουν ισχυρά στελέχη αλλά όχι η ηγετική προσωπικότητα που θα αναπληρώσει το κενό που θα αφήσει η κ. Παπαρήγα. Αν και εφόσον δρομολογηθεί η διαδοχή στο ΚΚΕ, επικρατέστερη επιλογή της γενικής γραμματέως φέρεται να είναι το μέλος του Π.Γ. κ. Δημήτρης Κουτσούμπας, πρώην διευθυντής του «Ριζοσπάστη» και άνθρωπος της Αλέκας. Μια άλλη επιλογή μπορεί να είναι ο πανίσχυρος γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του Π.Γ., με άριστες πολιτικές και προσωπικές σχέσεις με τον Δημήτρη Γόντικα, τον άνθρωπο δηλαδή «που ελέγχει το κόμμα». Από εκεί και πέρα, για τους γνωρίζοντες τα εσωκομματικά του ΚΚΕ σε επίπεδο σεναρίων «παίζει» και ο κ. Σπύρος Χαλβατζής, ο οποίος συσπειρώνει το κόμμα πάνω από μηχανισμούς. Ωστόσο, το ζήτημα της διαδοχής δεν έχει ακόμη ωριμάσει, αφού η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, που έχει και την ευθύνη για την εκλογή του γενικού γραμματέα, δεν έχει θέσει ζήτημα αντικατάστασης της Αλέκας Παπαρήγα.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ