Η πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης – Το χρονικό των επιστρατεύσεων

Οι μισές σχεδόν επιστρατεύσεις εργαζομένων στη Μεταπολίτευση έγιναν την «εποχή του Μνημονίου»

H Πολιτική Επιστράτευση απεργών εργατών που διεκδικούσαν δεν είναι καινούργια. Αντιθέτως, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στην Ιστορία της Ελλάδας ως μέσο καταστολής.

Είναι πάντως χαρακτηριστικό πως, σχεδόν οι μισές επιστρατεύσεις εργαζομένων (5 στις 11) την περίοδο της Μεταπολίτευσης (σχεδόν 40 χρόνια) πραγματοποιήθηκαν στο διάστημα των τελευταίων μόλις 3-4 ετών, την περίοδο δηλαδή του Μνημονίου, της πλήρους, ολόπλευρης και κατα μέτωπο επίθεσης στα κεκτημένα της εργατικής τάξης. Πρώτοι στη λίστα των επιστρατευμένων «φιγουράρουν» οι ναυτεργάτες, οι οποίοι έχουν επιστρατευτεί 3 φορές από το 2002 έως το 2013…

(Με βάση σχετικό δημοσίευμα του onusnewsgr)

Ο όρος Πολιτική Επιστράτευση είναι ένας ελληνικός επίπλαστος όρος, δημιούργημα κυβερνητικών παραγόντων και ακολουθούμενων δημοσιογράφων χωρίς ακριβή νομική υπόσταση (ορισμό). Ο όρος δεν υφίσταται στο ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας.

Ως γνωστό το Σύνταγμα της Ελλάδος που ισχύει σήμερα ψηφίστηκε το 1975, με αποχή της τότε αντιπολίτευσης. Αυτό συντάχθηκε από Έλληνες συνταγματολόγους που ίσως εσκεμμένα και όχι από άγνοια στα άρθρα 18 και 22, αντί του όρου επιστράτευση, που αφορά μόνο πρόσωπα, τέθηκε ο όρος επίταξη που αφορά αντικείμενα (π.χ. αντλίες), καύσιμα, εγκαταστάσεις, ζώα, μέσα μεταφοράς, μηχανήματα οδοποιίας κλπ..

Έτσι υπό αυτήν την έννοια εκλαμβάνεται και η προσωπική εργασία ή παροχή υπηρεσίας ως «υποχρεωτική παροχή» των προσωπικών υπηρεσιών αυτών που επιτάσσονται, καθώς και των μέσων (π.χ. οχήματα, πλοία κλπ) που είναι απαραίτητα για την παροχή αυτών των υπηρεσιών.

Σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφο 3 ενώ η οποιασδήποτε μορφής αναγκαστική εργασία απαγορεύεται, παρέχεται η δυνατότητα σε ειδικούς νόμους να ρυθμίζουν θέματα επίταξης επί συγκεκριμένων όμως περιπτώσεων όπως σε περίοδο πολέμου ή επιστράτευσης για την άμυνα της Χώρας, σε επείγουσες κοινωνικές ανάγκες όπως από θεομηνίες, ή που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και προσφορά προσωπικής εργασίας σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), προς ικανοποίηση τοπικών αναγκών, αποκλειόμενης έτσι οποιασδήποτε άλλης περίπτωσης.

Στη πράξη η επίταξη αυτή (αντί επιστράτευσης) κηρύσσεται με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974 «Περί Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης» (Π.Σ.Ε.Α.) (ΦΕΚ Α’ 236/1974), το άρθρο 18 του οποίου επιτρέπει τη λεγόμενη «πολιτική επιστράτευση» στην περίπτωση «πολιτικής κινητοποίησης».

Η απόφαση για την ενεργοποίηση του μηχανισμού Πολιτικής Επιστράτευσης βαραίνει τον εκάστοτε αρμόδιο Υπουργό. Οι νομαρχίες μοιράζουν στους επιστρατευμένους «φύλλα ατομικής προσκλήσεως πολιτικής επιστράτευσης» (αντίστοιχα με τα «φύλλα πορείας» της στρατιωτικής επιστράτευσης). Όσοι αρνούνται να υπακούσουν δικάζονται με αυτόφωρο.

Χρονικό πολιτικών επιστρατεύσεων στην Ελλάδα

Έτος        Πολιτική Επιστράτευση

1979       Τραπεζικοί υπάλληλοι

1983       Οδηγοί και ιδιοκτήτες βυτιοφόρων

1986       Χειριστές-ιπτάμενοι μηχανικοί της Ολυμπιακής

1994       Οδηγοί λεωφορείων ΟΑΣΑ

2002       Ναυτεργάτες

2006       Ναυτεργάτες

2010       Ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτίων

2011       Υπάλληλοι καθαριότητας Ο.Τ.Α.

2013       Εργαζόμενοι Μετρό

2013       Ναυτεργάτες

2013       Εκπαιδευτικοί

Βίντεο: ο ελιγμός του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα (απεργία 7/11/2012)

Αν και σε καμμιά περίπτωση ένα βίντεο δεν μπορεί να μεταδώσει επ’ ακριβώς αυτό που ζήσαμε όλοι εμείς που βρεθήκαμε εκεί, ωστόσο, αποτυπώνει τη δύναμη νοιώσαμε εκείνο το βράδυ, τη δύναμη της οργανωμένης εργατιάς, τη δύναμη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος!

Από το ρεπορτάζ του σημερινού Ριζοσπάστη (8/11/2012):

«Την ώρα που, μέσα στη Βουλή, σύσσωμα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της ανταγωνιστικότητας καλούσαν το λαό να σκύψει το κεφάλι για να σωθούν τα μονοπώλια, σε ολόκληρη τη χώρα ηχούσε στεντόρεια η φωνή χιλιάδων και χιλιάδων απεργών, διαδηλωτών από εργατικές – λαϊκές οικογένειες: «Εργάτη μη δεχτείς τη σύγχρονη σκλαβιά, μπορείς να καταργήσεις νόμους κι αφεντικά» και «Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία, την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία»!

Ενώθηκαν σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση

Στην Αθήνα, οι διαδηλωτές «πλημμύρισαν» το Σύνταγμα για δεύτερη συνεχή μέρα. Μετά την προχτεσινή περικύκλωση της πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΜΕ, χτες το απόγευμα, χιλιάδες λαού από ολόκληρη την Αττική αντάμωσαν ξανά στο κέντρο της πόλης διαδηλώνοντας με τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ και της ΟΓΕ.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε από την Ομόνοια, από όπου οι διαδηλωτές πορεύτηκαν ως το Σύνταγμα από δύο μεριές: το ένα κομμάτι διέσχισε όλη την οδό Αθηνάς και ανέβηκε την Ερμού. Το άλλο ανέβηκε τη Σταδίου. Λίγο μετά τις 5 το απόγευμα οι δύο πορείες ενώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση: απλωνόταν από τη διασταύρωση με την Αμαλίας σε ολόκληρο το μήκος της Φιλελλήνων, γεμίζοντας το «κάτω» μέρος της πλατείας Συντάγματος και με την «ουρά» της να εκτείνεται στη Σταδίου. Κόσμος συνέχιζε για πολλή ώρα να καταφτάνει για να διαδηλώσουν με το ΠΑΜΕ.

Τα συνθήματα δε σταμάτησαν ούτε λεπτό. Ακόμη και όταν η βροχή δυναμώνει λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, όλοι μένουν στις θέσεις τους, οι φωνές δυναμώνουν: «Εδώ εδώ μ’ αγώνα ταξικό γιατί εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ».

Παρά την οργανωμένη από την κυβέρνηση επιχείρηση κρατικής βίας που στήθηκε ακόμα μια φορά, η κινητοποίηση συνεχίστηκε συγκροτημένα, αφού οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ανασυντάχτηκαν και ξαναδιαδήλωσαν στο Σύνταγμα: «Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή με μέτωπο και πάλη θα ανατραπεί».

Η διαδήλωση συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ. Το ραντεβού ανανεώθηκε ώστε, από σήμερα, να δυναμώσει η πάλη πρώτα απ’ όλα στους τόπους δουλειάς, με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα ώστε να μπουν στη δράση και να οργανωθούν ακόμα περισσότεροι στην πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Ανατροπή που – όπως σημειώθηκε και χτες – δεν είναι υπόθεση μόνο μιας απεργίας ή μιας κινητοποίησης, αλλά μιας σκληρής μάχης μέχρι να έρθει ο λαός σε οριστική ρήξη με την ΕΕ και τα μονοπώλια.»