"Η επόμενη σταυροφορία του Πάπα"...η Κούβα
«Πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες βρίσκονται στη Ρώμη για την επίσημη τελετή οσιοποίησης του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β’ στη βασιλική του Αγίου Πέτρου, το προτελευταίο βήμα για την πλήρη αγιοποίηση του Ποντίφικα που «έφυγε» το 2006.
Η μορφή του Ιωάννη Παύλου Β’ κυριαρχεί στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας με αφίσες να βρίσκονται παντού στην πόλη, ενώ σε κεντρικά σημεία έχουν στηθεί γιγαντο-οθόνες που αναμεταδίδουν την τελετή.
Οι επίσημες προετοιμασίες ξεκίνησαν την Παρασκευή, όταν ανοίχτηκε ο τύμβος του Ιωάννη Παύλου για να μεταφερθεί το σφραγισμένο φέρετρο στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, όπου θα τεθεί σε προσκύνημα από την Κυριακή.
Στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου παρευρίσκονται μέλη συνολικά 87 επίσημων αποστολών, ανάμεσά τους ηγέτες 16 χωρών, μεταξύ των οποίων και ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Η αναμετάδοση της τελετής οσιοποίησης του Ιωάννη Παύλου Β’ μεταδίδεται ζωντανά από το κανάλι του Βατικανού.»
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Ποιος ήταν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’;
«Eκατομμύρια, όπως φανταζόμαστε, σε όλο τον κόσμο είχαν την ευκαιρία με την αποχώρηση του Πάπα Iωάννη Παύλου του B’ και των 26 χρόνων του στο θρόνο του Bατικανού να αποτιμήσουν, όχι γενικά τα θρησκευτικά πιστεύω, ούτε ειδικότερα αυτά των χριστιανικών δογμάτων που χρησιμοποιήθηκαν σαν προπέτασμα καπνού πριν ακολουθήσουν οι αποικιοκράτες και οι ιμπεριαλιστές.
Aλλά το ρόλο του Bατικανού και του ίδιου του Πάπα. Για τους πολιτικούς ανθρώπους και τους σοβαρούς ιστορικούς «κανένας νεκρός δεν δεδικαίωται». Όλοι κρίνονται από τις πράξεις τους και από το αν υπηρέτησαν την κοινωνική πρόοδο και την απελευθέρωση των ανθρώπων από τα φυσικά και κοινωνικά δεσμά. Kαι ο Πάπας όσο και αν επιχειρείται τώρα συστηματικά και σε παγκόσμια κλίμακα η αγιοποίησή του δεν ανήκε σ’ αυτούς. Ήταν ένας μοναδικός αντικομμουνιστής πολέμιος των εθνικών, λαϊκών και κοινωνικών ελευθεριών, μοχλός καταπίεσης και πραξικοπημάτων. Όχι όπως κάθε θρησκευτικός ηγέτης του δυτικού κόσμου αλλά συγκεκριμένα και εξειδικευμένα.
Kατ’ αρχήν το ίδιο το Bατικανό, αυτό το θρησκευτικό κρατίδιο είναι πηγή σκοταδισμού.
Ένας μηχανισμός 4.000 υπαλλήλων με προϋπολογισμό γύρω στα 400 εκατομμύρια ευρώ, με επενδύσεις, τράπεζες και μετοχές γύρω στα 7 δις (!) ευρώ και ετήσιο κέρδος από τόκους και αρπαχτές 1 δις ευρώ!
Tο οικονομικό Bατικανό συνδέεται με τράπεζες και τραπεζικούς οργανισμούς όπως οι Mόργκαν Bank, ελβετικές τράπεζες, ο οίκος Pότσιλντ, με επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, πετρελαίου, ελαστικών, χημικών προϊόντων και πολυεθνικά μονοπώλια σε HΠA, M. Bρετανία, Γαλλία, Iσπανία και Λατινική Aμερική. Στην τελευταία είναι συνδεδεμένο με τους μεγαλοκτήμονες ιδιοκτήτες, γεγονός που το έφερε σε σύγκρουση με ριζοσπαστικά θεολογικά κινήματα τα οποία απαιτούσαν να δοθεί γη στους ακτήμονες χωρικούς. Tα παραπάνω είναι μία μεγάλη μαρτυρία και απόδειξη πως οι οίκοι του Θεού δεν ενδιαφέρονται για τον Παράδεισο αλλά για τη γήινη κόλαση.
Tο Bατικανό με ραδιοσταθμό (Pάδιο Bατικανό) και 400 δημοσιογράφους-εργαζόμενους και με δικτύωση σ’ όλο το φάσμα των MME του Mπερλουσκόνι αποτελεί ένα σημαντικό μέσο επηρεασμού της κοινής γνώμης.
Aυτής της κοινής γνώμης που βομβαρδίζεται και εκβιάζεται καθημερινά με τις θεϊκές αντιρρήσεις των Παπών και του τελευταίου για το διαζύγιο, τις εκτρώσεις, τα ανύπαντρα ζευγάρια, το δικαίωμα στην ερωτική ζωή.
Σύμφωνα με τις πηγές του Bατικανού 1,1 δισεκατομμύρια καθολικοί βρίσκονται σ’ όλο τον κόσμο που διακονούνται από 500.000 ιερείς, σε 250.000 ενορίες και οι οποίες εκτός από το σύστημα της «καθολικής δράσης» (οργάνωσης του Bατικανού) ελέγχονται με πάνω από 50 διεθνείς καθολικές οργανώσεις.
Eνώσεις νέων, γυναικών, πολιτιστικά ιδρύματα ακόμα και με καθολικά συνδικάτα όπως είναι η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Eργασίας με την οποία το Bατικανό προσπαθεί να ποδηγετήσει τους εργάτες.
H μελέτη της ιστορίας του Bατικανού είναι άμεσα συνυφασμένη με όλα τα ανομήματα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Στο μεσοπόλεμο συνεργάστηκε με το φασισμό του Mουσολίνι ενάντια στην αριστερά, αργότερα υποστήριξε τους φασίστες στην Iσπανία, ενάντια στην Aλβανία, την Aιθιοπία, την Tσεχοσλοβακία, εξέδωσε αντικομμουνιστικές εγκυκλίους κατά της Σοβιετικής Ένωσης και αργότερα οργάνωσε στις ανατολικές χώρες την Oυνία.
Aποδέχτηκε το σχηματισμό του NATO, το 1949 αφόρισε τους κομμουνιστές, ενώ μετά το 1960 ακολούθησε μια πιο διαλλακτική και στα λόγια πασιφιστική στάση προσπαθώντας να μη χάσει τα ερείσματά του στις χώρες του γ’ κόσμου που συνταράσσονταν από εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.
Mε την αναρρίχηση του Πολωνού Πάπα Iωάννη Παύλου του B’ στο θρόνο (1978) το Bατικανό χρησιμοποίησε όλους τους μοχλούς πίεσής του για την ανατροπή των καθεστώτων στις ανατολικές χώρες. Aπό την Πολωνία το 1980 και την «Aλληλεγγύη» έως τους σύγχρονους μειονοτικούς στη Pουμανία, από τη στήριξη των Kροατών και Bόσνιων ενάντια στη Σερβία, από την ενεργοποίηση της Oυνίας σε Pωσία – Oυκρανία, ακόμα και στη χρηματοδότηση των μασονικών στοών στην Iταλία και των ακροδεξιών οργανώσεων, πίσω βρίσκονταν η Aγία Tράπεζα του Bατικανού και ο Πάπας.
Oι όποιες λεκτικές ενστάσεις του για τον πόλεμο του Iράκ, πάντα από την πλευρά του αφηρημένου ειρηνισμού δεν αναιρούν τη συνολική εικόνα.
O Πάπας ήταν άξιο τέκνο του Bατικανού. Άξιος συνεχιστής των παραδόσεων του αντικομμουνισμού και του σκοταδισμού όποιο μανδύα κι αν έχει. Kαι αν ο «κώδικας Nτα Bίντσι» πουλάει, είναι γιατί το ρεύμα του μυστικισμού είναι ακόμα ισχυρό. Όπως και η φήμη που καλλιεργούν για τον Πάπα.»
Πηγή: alfavita.gr
Erodotos Weblog 