Σοκάρουν τα στοιχεία της UNISEF για την Ελλάδα και τον κόσμο…Σε ποσοστά ρεκόρ η παιδική φτώχεια

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη

Στοιχεία – σοκ για την παιδική φτώχεια στις πλούσιες χώρες του κόσμου, αλλά και δραματική επιδείνωση της κατάστασης στην Ελλάδα, εξαιτίας και των μέτρων λιτότητας, καταγράφει έρευνα που διεξήγαγε η Unicef. Η έκταση του φαινομένου έχει λάβει τραγικές διαστάσεις καθώς 13 εκατ. παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ενωση (συν Ισλανδία και Νορβηγία) στερούνται βασικά αγαθά απαραίτητα για την ανάπτυξή τους ενώ ταυτόχρονα 30 εκατ. παιδιά σε 35 χώρες με αναπτυγμένες οικονομίες ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

Ποσοστά
Στη χώρα μας, τα ποσοστά παιδικής φτώχειας αυξάνονται δραματικά αφενός λόγω των οικονομικών μέτρων (φόροι, μείωση εισοδημάτων) κι αφετέρου εξαιτίας των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες για τις οικογένειες (επιδόματα – φοροαπαλλαγές – υπηρεσίες). Η Ελλάδα είναι στην προτελευταία θέση της κατάταξης με 1,1% του ΑΕΠ, πριν τη Μάλτα (1%). Η Γαλλία είναι πρώτη στις δαπάνες με 3,7%. Αναφορικά με την παιδική φτώχεια, η έρευνα εξετάζει δύο παραμέτρους: Το Δείκτη Παιδικής Αποστέρησης ο οποίος ορίζει ένα παιδί ως «αποστερημένο» αν του λείπουν δύο ή περισσότερα αγαθά από ένα κατάλογο 14 βασικών πραγμάτων όπως τρία γεύματα την ημέρα, εκπαιδευτικά βιβλία στο σπίτι ή σύνδεση στο internet, φρέσκα φρούτα ημερησίως, εξοπλισμό υπαίθριας αναψυχής (ποδήλατο, πισίνα), τακτικές δραστηριότητες αναψυχής, χρήματα για σχολικές εκδηλώσεις ή εκδρομές, μερικά καινούργια ρούχα, δύο ζευγάρια παπούτσια κ.λπ.

Τα υψηλότερα ποσοστά αποστέρησης παρουσιάζονται σε χώρες όπως Ρουμανία, Βουλγαρία και Πορτογαλία (με ποσοστά πάνω από 70%, 50% και 27% αντίστοιχα) αν και μερικές πλουσιότερες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, έχουν ποσοστά αποστέρησης άνω του 10%. Στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών βρίσκονται, η Ισλανδία (0,9%), Σουηδία (1,3%) και Νορβηγία (1,9%) ενώ στις χαμηλότερες, η Ρουμανία (72,6%), Βουλγαρία (56,6%) και Ουγγαρία (31,9%).

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση με 17,2%, αμέσως μετά την Ιταλία (13,3%) και πριν από τη Σλοβακία (19,2%). Ειδικότερα, στην Ελλάδα το ποσοστό παιδικής αποστέρησης είναι ακόμη μεγαλύτερο σε μονογονεϊκές οικογένειες από 17,2% αυξάνει σε 24,3%, στις οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων σε 50,8% και σε οικογένειες μεταναστών σε 42,2%.

Η δεύτερη παράμετρος εξετάζει το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το εθνικό τους «όριο φτώχειας» – που ορίζεται ως το 50% του μέσου διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.

Οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά σχετικής παιδικής φτώχειας, με περίπου 7%. Η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ποσοστά μεταξύ 10% και 15%, ενώ πάνω από το 20% των παιδιών στη Ρουμανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν σε σχετική φτώχεια. Στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (4,7%), η Φινλανδία (5,3%) και η Κύπρος (6,1%) ενώ τις χαμηλότερες καταλαμβάνουν, η Ρουμανία (25,5%), οι ΗΠΑ (23,1%) και η Λετονία (18,8%).

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 30ή θέση (σε σύνολο 35 χωρών) με 16% και πάλι αμέσως μετά την Ιταλία (15,9%) και πριν από την Ισπανία (17,1%). Επίσης, ενώ σε όλες τις χώρες τα ποσοστά παιδικής φτώχειας μειώνονται μετά τον υπολογισμό των επιπτώσεων φόρων και παροχών στο διαθέσιμο εισόδημα, στην Ελλάδα αυξάνονται από το 13% στο 16%. Για παράδειγμα στην Ιρλανδία μειώνονται από άνω του 40% στο 8,4%, στις περισσότερες χώρες μειώνονται σχεδόν στο μισό ή και περισσότερο, ενώ σε κάποιες μειώνονται αισθητά, εκτός Ελβετίας, Ισπανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Ιταλίας στις οποίες μειώνονται λίγο.

πηγή: Ημερησία

Η «ανάπτυξη» έρχεται: μισθούς 300 ευρώ απαίτησαν 11 πολυεθνικές για να «επενδύσουν»

Έρχονται οι επενδύσεις!!

Μείωση του κατώτερου μισθού κάτω και από τα 586 ευρώ μεικτά που είναι σήμερα, απαιτούν πολυεθνικές εταιρείες με το πρόσχημα των επενδύσεων και της ανεργίας των νέων και με στόχο την παραπέρα αύξηση της κερδοφορίας τους, στέλνοντας στον πάτο τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Μισθούς 300 ευρώ τουλάχιστον για τους άνεργους νέους ζήτησαν, σύμφωνα με δημοσιεύματα της Κυριακής, οι εκπρόσωποι 11 πολυεθνικών εταιρειών που συναντήθηκαν μέσα στην εβδομάδα με τον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη.

Η επιβολή του κατώτατου αυτού μισθού για νέους ανέργους, που «μπορούν να εργάζονται για λιγότερες ώρες και λιγότερες μέρες την εβδομάδα», όπως φέρονται να σημείωσαν στελέχη των πολυεθνικών, θα λειτουργήσει ως κερκόπορτα για όλους τους εργαζόμενους καθώς, ήδη, ο μισθός της μερικής απασχόλησης δεν ξεπερνά τα 300 ευρώ.

Να θυμίσουμε ότι, πριν ένα χρόνο ακριβώς, ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΘΕΒ) πρότεινε εργατικούς μισθούς 300 ευρώ που θα «κατοχυρωθούν», καθ’ άπασαν την ελληνικήν επικράτειαν, με την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας και με ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών και Κλαδικών Συμβάσεων, όπως αναφέρθηκε τότε, λειτουργώντας ως προπομπός των μεθοδεύσεων και των ενεργειών των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο Κωστής Χατζηδάκης όχι μόνο δεν εμφανίστηκε αρνητικός, αλλά τόνισε ότι θα παραπέμψει το ζήτημα στον υπουργό Εργασίας, ο οποίος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, την Τετάρτη θα έχει συνάντηση με τους επικεφαλής της τρόικας για τον επανακαθορισμό των κατώτατων ορίων των μισθών.

Μονόδρομος η πάλη για υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας

Σε ανακοίνωσή του, τις προηγούμενες μέρες, το ΠΑΜΕ ανέφερε ότι «η συγκυβέρνηση ανοιγοκλείνει το μάτι στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να αξιοποιήσουν κάθε αντεργατική επιλογή που τους έχει δοθεί, εξισώνοντας όλους τους μισθούς στα 586 ευρώ μεικτά και τσακίζοντας κάθε κλαδική σύμβαση. (…) Κρύβεται το γεγονός πως δίπλα στους μισθούς των 586 ευρώ, βρίσκονται εργαζόμενοι που, με νομοθετημένο και μοναδικό κριτήριο την ηλικία, αμείβονται με 511 ευρώ μεικτά, χιλιάδες νέοι που είτε με το καθεστώς της πρακτικής άσκησης είτε με συμβάσεις μαθητείας εργάζονται για 100-200 ευρώ το μήνα. Παράλληλα χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στην ίδια μοίρα χωρίς να αποτελεί επιλογή τους, δουλεύουν με καθεστώς μερικής απασχόλησης ή μαύρης ανασφάλιστης εργασίας. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους εργαζόμενους από την οργάνωση στους τόπους δουλειάς, τη συσπείρωση στα σωματεία τους. Να απαντήσουν με αγώνα σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς, διεκδικώντας πρώτα και κύρια την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, με αφετηρία τα 751 ευρώ ως βάση για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις, με υπεράσπιση των κλαδικών συμβάσεων και πάλη για την υπογραφή νέων με βάση τους υπάρχοντες κλαδικούς μισθούς. Οι εργαζόμενοι να πάρουν την ευθύνη στα χέρια τους, για να μην οδηγηθούν στην εξαθλίωση».

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απλήρωτοι

Στο μεταξύ δίπλα στην εξαθλίωση που ζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων προστίθενται και οι απλήρωτοι από 3 ως 15 μήνες εργαζόμενοι, που, σύμφωνα με στοιχεία των Εργατικών Κέντρων της χώρας, φτάνουν τις 800 χιλιάδες. Ο αριθμός αυτός βέβαια απέχει πολύ από την πραγματικότητα, καθώς είναι ελάχιστοι οι εργαζόμενοι που καταγγέλλουν τελικά στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας τις καθυστερήσεις, υπό το φόβο της απόλυσης. Τις 150 χιλιάδες φτάνουν οι επιχειρήσεις που δεν έχουν καταβάλει μισθούς εδώ και 3 μήνες.

Πηγή: 902.gr