Δεν είναι κρυφό ότι το συγκεκριμένο μπλογκ στέκονταν πάντοτε φιλικά προς το ΚΚΕ. Όλοι εμείς στον Erodoto, είμασταν διαχρονικά κοντά στην ιδεολογία και την ιστορία του συγκεκριμένου Κόμματος, στεκόμενοι με σεβασμό προς τους αγώνες του, τόσο στο χθες όσο και στο σήμερα.
Σήμερα, όμως, νοιώθουμε περισσότερο πεισμένοι από ποτέ για την πολιτική μας επιλογή να στηρίξουμε το ΚΚΕ με τη ψήφο μας και σε αυτή την εκλογική μάχη.
Γιατί ΚΚΕ;
Γιατί επιλέγουμε να μην φοβηθούμε, να μην τρομοκρατηθούμε και να μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ντόπιων και διεθνών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης, εχόντων και κατεχόντων, καναλαρχών και άλλων «διαμορφωτών» της κοινής γνώμης…
Γιατί εξοργιζόμαστε από το θράσσος τους να μας ζητάν και τα ρέστα, ότι δήθεν μας «έσωσαν» και πρέπει να τους επιβραβεύσουμε κιόλας πολιτικά επανεκλέγοντάς τους στην εξουσία.
Γιατί αηδιάζουμε με τις υποκριτικές συγνώμες.
Γιατί ξέρουμε ότι τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμα, αλλά μας τα έχουν στη γωνία (κάτι που το ξέρουμε ήδη και το έχουν παραδεχθεί και οι ίδιοι).
Γιατί γνωρίζουμε ότι για το ΚΚΕ οι εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός (όπως σε όλα τα άλλα κόμμματα), αλλά απλά άλλο ένα μέσο πολιτικής μάχης.
Γιατί το ΚΚΕ δεν σκορπίζει αυταπάτες περί εύκολων λύσεων, μαγικών αριστερών, αντιμνημονιακών κυβερνήσεων, κλπ κλπ. Το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα της ατάκας, των τηλεπαραθύρων.
Γιατί ξέρουμε ότι ανεξαρτήτως από το αν το ψηφίζαμε ή όχι, το ΚΚΕ θα είναι από την επόμενη κιόλας μέρα στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, οργανώνοντας την αντίσταση του κόσμου στα χειρότερα που μας ετοιμάζουν.
Γιατί κάποια στιγμή επιτέλους τον πλούτο θα πρέπει να τον απολαμβάνουν αυτοί που τον παράγουν.
Γιατί δεν πιστεύουμε απλά στην αντίδραση, αλλα στην αντίσταση.
Για αυτούς, λοιπόν, και για άλλους τόσους και ακόμη περισσότερους λόγους,
αγωνιστικά, μαχητικά, κόκκινα…ΚΚΕ
Erodotos, 11/4/2012
Erodotos Weblog 
Ψηφίστε όλοι ΚΚΕ για να σταματήσει αυτή η αηδία των εκλογών και της δήθεν ¨κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» μέχρι να αναδειχθή ό Έλληνας Πούτιν.
Οι εργάτες με το Κόμμα τους
Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ:
http://www.matrix24.gr/2012/04/%CF%84%CE%B1-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BA%CE%B5/
Ἡ «ἀντιμνημονιακή» μπογιά μετά τίς ἐκλογές θἀ ξεβάψει…
http://katotokerdos.blogspot.com/2012/04/blog-post_25.html
Λαϊκή Εξουσία ή Καπιταλιστική Βαρβαρότητα;
Του Νικόλαου Μόττα.
ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Η Ελλάδα της κρίσης ζει σε ρυθμούς εκλογών. Η αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής γίνεται μέσα σε ένα κλίμα ιδεολογικής τρομοκρατίας και εκβιαστικών διλημμάτων. Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο; Συγκυβέρνηση ή ακυβερνησία; Ευρωπαϊκή Ένωση ή χάος; Αυτά είναι μερικά από τα βασικά διλήμματα που, με εκβιαστικό τρόπο, θέτουν ενώπιον του ελληνικού λαού οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. Για να λύσεις όμως ένα πρόβλημα (εν προκειμένω την βαθύτατη κρίση που διάγουμε) πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τις ρίζες του. Κάποιοι αναφέρονται σε «κρίση χρέους», άλλοι σε «κρίση θεσμών» επικαλούμενοι την εκτεταμένη διαφθορά, κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο, γενικά κι’ αόριστα, για «εθνική κρίση» – Καμία από αυτές τις διαπιστώσεις δεν είναι αληθής. Έχει γίνει σαφές εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια ότι η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην ταξική δομή του ελληνικού – και του ευρωπαϊκού ευρύτερα – καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Το εξαιρετικά αυξημένο δημόσιο χρέος, τα μνημόνια και η εξοντωτική δημοσιονομική πολιτική δεν προήλθαν απο παρθενογέννεση, ούτε αποτελούν μέρος κάποιου σκοτεινού σχεδίου για τον αφανισμό της πατρίδας. Είναι παράγωγα της κρίσης του Καπιταλισμού, ενός συστήματος δηλαδή που έχοντας αγγίξει τα όρια του προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια του χρησιμοποιώντας κλασσικές νεοφιλελεύθερες μεθόδους, πάντοτε υπέρ της βιωσιμότητας των μονοπωλιών και κατά των λαϊκών στρωμμάτων. Ένα πρώτο λοιπόν ερώτημα που τίθεται είναι πως αντιμετωπίζεις μια καπιταλιστική κρίση: την διαχειρίζεσαι στα στενά πλαίσια του ίδιου του καπιταλιστικού οικοδομήματος (περιμένοντας να έρθει η επόμενη μεγάλη κρίση) ή ανατρέπεις το ίδιο το σύστημα που τη γεννάει;
Ακούω αρχηγούς πολιτικών κομμάτων να μιλάνε για «εθνική συστράτευση» με στόχο την έξοδο απ’ την κρίση. Αλήθεια, πως ορίζουν το «εθνικό» οι ταγοί του αστικού πολιτικού τοπίου; Τα συμφέροντα ορίζονται τάχα από τον εθνικό και όχι τον ταξικό προσδοιορισμό του καθενός; Ο έλληνας εργάτης της Χαλυβουργίας, παραδείγματος χάρη, που παραμένει απλήρωτος επί μήνες έχει κοινά συμφέροντα με τον – επίσης έλληνα – βιομήχανο που για να ανταγωνιστεί τα κέρδη των ομοίων του πρέπει να μειώσει δραστικά το κόστος παραγωγής (περικόπτωντας μισθούς, εργατικά δικαιώματα, θέσεις εργασίας κλπ); Άραγε ο απολυμένος οικογενειάρχης έχει τα ίδια συμφέροντα με τους μεγαλοεπιχειρηματίες; Ο εργαζόμενος των ναυπηγείων έχει παρόμοια προοπτική με τον εφοπλιστή που κατασκευάζει τα πλοία του στο εξωτερικό πολλαπλασιάζοντας σε χρόνο ρεκόρ τα κέρδη του; Το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας – καθώς και όσοι παρασιτικά τρέφονται από την οικονομική ολιγαρχία – μπορεί πράγματι να επιθυμούν κάποια αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Και αυτό διότι ίσως έτσι να νομίζουν ότι θα κερδίσουν κάποια καλύτερη θέση στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό εντός της ευρωζώνης. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού όμως τι έχει να κερδίσει από ένα «καλύτερο μνημόνιο» (αυτό που, εν ολίγοις, προσφέρουν τα δύο μεγάλα κόμματα και τα νεοφιλελεύθερα ή σοσιαλδημοκρατικά εξαπτέρυγα τους); Τι πραγματικά έχει να κερδίσει ο σημερινός άνεργος, ο φοιτητής, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο μισθοσυντήρητος από τη διαχείρηση ενός φαύλου συστήματος, τις εξοντωτικές θυσίες και την αναδιαπραγμάτευση ουσιαστικά της λιτότητας «χάρην της ευρωπαϊκής μας προοπτικής»; Ήδη, μετά την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου το δημόσιο χρέος αυξήθηκε ήδη από 127.1% του ΑΕΠ το 2009 σε 142.8% το 2010. Το 2011 το δημοσιονομικό έλλειμμα ανήλθε στο 9,1% επί του ΑΕΠ αυξάνοντας το χρέος στο 165,3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος [1]. Και αυτά παρά τις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://vathikokkino.com/2012/05/%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%81/
Το καλό είναι πως ο λαός αντέδρασε στην καταστροφή του. Τα άσχημα είναι όλα μπροστά μας κι έρχονται…
http://adanaklasi.blogspot.com/2012/05/blog-post_06.html