Για την «πρωτοβουλία» 20 καθηγητών πανεπιστημίου να μην απεργήσουν για…το κοινό καλό!!!

Αναδημοσίευση από το «Βήμα της Κυριακής»

 

Η επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας μιλάει για την πρωτοβουλία 20 πανεπιστημιακών οι οποίοι εξέδωσαν κείμενο όπου εξηγούν γιατί δεν απεργούν

Βάσω Κιντή
«Δεν μπορούμε να απεργούμε για τα κουρέλια του κράτους»

ΕΛΕΝΗ ΒΟΥΛΤΣΙΔΟΥ | Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Στην πανεργατική απεργία της περασμένης Τετάρτης απάντησαν με τον δικό τους τρόπο είκοσι πανεπιστημιακοί (μεταξύ των οποίων η εικονιζόμενη καθηγήτρια Φιλοσοφίας κυρία Βάσω Κιντή), οι οποίοι υποστηρίζουν ότι «την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να λέμε “η κρίση δεν αφορά εμένα”»

Στην πανεργατική απεργία της περασμένης Τετάρτης απάντησαν με τον δικό τους τρόπο είκοσι πανεπιστημιακοί (μεταξύ των οποίων η εικονιζόμενη καθηγήτρια Φιλοσοφίας κυρία Βάσω Κιντή), οι οποίοι υποστηρίζουν ότι «την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να λέμε “η κρίση δεν αφορά εμένα”»

Την περασμένη Τετάρτη η πανεργατική απεργία και οι κινητοποιήσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα ήταν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι μεγαλύτερες της τελευταίας εικοσαετίας. Ο κόσμος δρα- και αντιδράόταν «ο κόμπος φτάνει στο χτένι».Μια διαφορετική αντίδραση όμως ήρθε από τον χώρο του Πανεπιστημίου την Τρίτη, παραμονή της απεργίας. Είκοσι πανεπιστημιακοί υπέγραψαν και έδωσαν στη δημοσιότητα κείμενο στο οποίο εξηγούν γιατί δεν απεργούν. « Η απόφασή μας βασίζεται στην άποψή μας ότι την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να λέμε “η κρίση δεν αφορά εμένα, ας πληρώσουν οι άλλοι”, ούτε μπορούμε να κρατάμε όμηρο την κοινωνία απαιτώντας να πληρώσουν τον μισθό μας οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι» υποστηρίζουν. Οπως λένε, «από την κρίση θα βγούμε με περισσότερη και καλύτερη δουλειά». Η επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Βάσω Κιντή, η οποία συνυπογράφει το κείμενο,μας μιλάει για το πώς γεννήθηκε αυτή η πρωτοβουλία,λέει ότι όλα τα προβλήματα δεν λύνονται με απεργίες και καταλογίζει στην ΠΟΣΔΕΠ ότι επιλέγει στη συγκεκριμένη συγκυρίααδιέξοδες μορφές πάλης.

– Κυρία Κιντή, πώς προέκυψε η ανακοίνωση «Δεν απεργώ» των πανεπιστημιακών;

«Ηταν πρωτοβουλία ενός συναδέλφου από την Κρήτη, του Γιάννη Καρακάση, ο οποίος συνέταξε και το κείμενο. Διακινήθηκε για πολύ λίγο επειδή δεν υπήρχαν τα χρονικά περιθώρια. Γι΄ αυτό και υπήρχαν λίγες υπογραφές. Τώρα που την είδαν και άλλοι συνάδελφοί μας αρκετοί μάς έγραψαν ότι θα ήθελαν και αυτοί να την υπογράψουν».

– Εκτιμάτε ότι υπάρχει μια τάση διαφοροποίησης στην πανεπιστημιακή κοινότητα από αυτήν της επιλογής των απεργιών;

«Βλέπω ότι υπάρχει αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων και στα πανεπιστήμια που βλέπουν ότι μια συμπεριφορά όπως αυτή που μας έφερε στο χείλος της χρεοκοπίας δεν μπορεί να είναι η λύση στα σημερινά μας προβλήματα. Πολύς κόσμος έδειξε να συμμερίζεται, έστω και εκ των υστέρων, αυτόν τον συμβολικό τρόπο αντίδρασης».

– Δηλαδή, όσοι υπογράφετε το κείμενο πιστεύετε ότι οι απεργίες μπορεί να οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση την Ελλάδα;

«Οχι ακριβώς οι απεργίες. Γιατί προφανώς κανείς από εμάς δεν είναι εναντίον των απεργιών και όλοι μας έχουμε απεργήσει στη ζωή μας και θα απεργήσουμε ξανά. Αλλά μια λογική όπου ζητάς συνεχώς από το κράτος κυρίως προνόμια, και δεν αναφέρομαι στους πανεπιστημιακούς, οι οποίοι είναι πολύ χαμηλά αμειβόμενοι σε σχέση με άλλους, μια συνεχής διεκδίκηση αυτών των προνομίων τα οποία ικανοποιούνται μόνο με δανεικά μάς οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Σήμερα τα συγκεκριμένα προβλήματα που έχουμε δεν θα λυθούν με απεργίες».

– Πώς βλέπετε να λύνονται; «Οπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση, με περισσότερη δουλειά γιατί πρέπει να παραχθεί πλούτος ώστε να μη στηριζόμαστε πάντα σε δανεικά».

– Η περισσότερη δουλειά όμωςδεν συνεπάγεται και αντίστοιχες μισθολογικές απολαβές ή οι αμοιβές είναι ικανοποιητικές αλλά εμείς δουλεύουμε λιγότερο;

«Διάφοροι που απεργούν συνεχώς αυτές τις ημέρες έχουν υψηλές απολαβές οι οποίες δεν προκύπτουν από περισσότερη εργασία αλλά προκύπτουν από ειδικές διασυνδέσεις με το κράτος επί σειρά ετών που τους επέτρεψαν να έχουν όλα αυτά τα προνόμια. Οπως γράφουμε και στην ανακοίνωσή μας, οι μισθοί των πανεπιστημιακών είναι κάτω από το μισό τού πλαφόν των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Δεν μπορούμε λοιπόν εμείς να απεργούμε με τον ίδιο τρόπο. Από την άλλη, όταν λέμε να εργαζόμαστε περισσότερο δεν εννοούμε ότι δεν πρέπει να σκεφτόμαστε και να βάζουμε το κεφάλι κάτω και να δουλεύουμε. Απλώς η συγκεκριμένη συγκυρία απαιτεί να παραχθεί πλούτος και αυτός πώς αλλιώς θα παραχθεί; Δεν μπορεί να ζούμε συνεχώς με δανεικά».

– Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η ομοσπονδία σας, η ΠΟΣΔΕΠ, η οποία και συμμετείχε στην απεργία,έχει δίκαια αιτήματα. Με ποιον τρόπο θεωρείτε ότι πρέπει οι πανεπιστημιακοί να προωθήσουν την επίλυσή τους;

«Η δική μας ανακοίνωση δεν ήθελε να κάνει αντιπολίτευση στην ΠΟΣΔΕΠ. Θέλαμε απλώς να δείξουμε ότι αυτές οι μορφές πάλης είναι στη συγκεκριμένη συγκυρία αδιέξοδες. Δεν μπορούμε να διαμοιράζουμε όχι πλέον τα ιμάτια αλλά ούτε τα κουρέλια του κράτους. Θα πρέπει να δείξουμε περισσότερη αλληλεγγύη, και αυτό το τονίζουμε, και σε ανθρώπους που δεν έχουν τρόπο να διεκδικήσουν μια δίκαιη κατανομή των βαρών. Δηλαδή, τους ανέργους και τους συνταξιούχους. Θα πρέπει, οι πανεπιστημιακοί, να θέτουμε τα αιτήματά μας υπόψη της κοινωνίας και της κυβέρνησης, αλλά χωρίς αυτό να μας οδηγεί σε μια κατάσταση όπου αναιρείται η συνθήκη της συμβολής όλων στο ξεπέρασμα της κρίσης».

– Αναφερθήκατε και σε άλλες κοινωνικές ομάδες και, επειδή οι άνθρωποι της διανόησης πολλές φορές είστε στην πρωτοπορία της σκέψης και ανοίγετε δρόμους, το μήνυμά σας είναι «όχι απεργίες, όχι κινητοποιήσεις»;

«Οπως είπα και πριν, δεν είμαστε εναντίον των απεργιών εν γένει. Αυτό ήταν μια συμβολική κίνηση. Ειδικά στους πανεπιστημιακούς οι απεργίες είναι πολύ συχνά τελετουργικές. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων κλείνουν τα πανεπιστήμια όταν υπάρχουν γενικές απεργίες, οπότε είτε απεργείς είτε δεν απεργείς δεν εργάζεσαι. Σε άλλες περιπτώσεις οι πανεπιστημιακοί απεργούν αλλά ο μισθός τους δεν περικόπτεται και είναι μια πρακτική η οποία εντάσσεται στο κλίμα της Μεταπολίτευσης που μας έφερε στη χρεοκοπία. Απέναντι σε αυτές τις τελετουργικές απεργίες που είναι αδιέξοδες θέλαμε να σταθούμε κριτικά και όχι γενικά στο δικαίωμα της απεργίας. Προφανώς και η κοινωνία πρέπει να αντιστέκεται σε πολιτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη τους υπαρκτά προβλήματα».

– Και πώς θα ακουστεί η φωνή όλων αυτών τα δικαιώματα των οποίων θίγονται, τα οποία δεν είναι πάντα οικονομικά;

«Ναι, μέσω των κινητοποιήσεων μπορεί να ακουστεί η φωνή τους. Αλλά είναι μια φωνή που αυτή τη στιγμή ζητάει από ένα κράτος που είναι σχεδόν χρεοκοπημένο να πάρει και άλλα δανεικά και να συνεχίσει μια πορεία που μας οδηγεί στη χρεοκοπία».

«Ολοι έχουμε μερίδιο ευθύνης»

– Λέτενα βοηθήσουμε όλοι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. «Τα φάγαμεόμωςόλοι μαζί», όπως είπε ο κ. Πάγκαλος;

«Θα έλεγα ότι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση στην οποία έχουμε φθάσει.Προφανώς δεν είναι ίδιο το βάρος της ευθύνης που επιμερίζεται σε όλους,αλλά, αφού αυτή η κοινωνία είναι δική μας και αυτή η χώρα είναι όλων μας,όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να τη σώσουμε. Δεν πρέπει να εμφανιζόμαστε σαν ανώριμα παιδιά που περιμένουν να τα σώσουν κάποιοι άλλοι.Εμείς έχουμε την ευθύνη για το τι θα γίνει η χώρα και εμείς πρέπει να την αναλάβουμε».

– Η ανακοίνωσή σας θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια πρόταση ανοχής σε όσα συμβαίνουν.

«Κοιτάξτε,η πρωτοβουλία μας αυτή δεν είναι μια πολιτική κίνηση.Αυτές οι υπογραφές μαζεύτηκαν αμέσως από μια αυθόρμητη διάθεση να δηλώσουμε ότι δεν θέλουμε να συνεχίσουμε όπως πριν.Δεν ήταν κάτι που είχαμε προγραμματίσει. Κυρίως θέλαμε να δηλώσουμε με τη στάση μας ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά,ότι δεν ταυτιζόμαστε με διεκδικήσεις ομάδων που δεν σκέφτονται το σύνολο,δεν δείχνουν αλληλεγγύη,και κυρίως ότι δεν μπορούμε να διαμοιράζουμε τα ιμάτια του κράτους με έναν τρόπο ιδιοτελή. Πρέπει να σκεφτόμαστε και τους άλλους».

Με τέτοιους «δασκάλους» πως να πάει μπροστά ο κόσμος…

Ντροπή τους!

Βίντεο: Ο Πάγκαλος αντιμέτωπος με τις αποδοκιμασίες Ελλήνων και Γάλλων σε εκδήλωση για το έργο του Κώστα Γαβρά, στο ελληνικό σπίτι στο Παρίσι

Η πραγματική δημοκρατία (ούτε η τηλεοπτική ούτε η κοινοβουλευτική), η άμεση επαφή με το λαό, χωρίς στημένους χειροκροτητές και παπαγαλάκια, πέφτει «βαριά» για τον «κ.» Θεόδωρο Πάγκαλο…

Μπράβο, και πάλι μπράβο στα παιδιά!

Έτσι, πουθενά να μη μπορούν να κρυφτούν οι πολιτικάντηδες, καριερίστες-κλέφτες του λαού!

Ρεπορτάζ για τα γεγονότα

(Αναδημοσίευση από τη real gr)

Για «τρομοκρατικού χαρακτήρα παρέμβαση Γάλλων αναρχικών και Ελλήνων οπαδών του Σύριζα» κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του ο Θ. Πάγκαλος. «Δύσκολο να ανοίξει κανείς διάλογο με τον γνωστό κ. Πάγκαλο» απαντά ο ΣΥΝ.

Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης που αποδοκιμάστηκε έντονα σε εκδήλωση του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στο Παρίσι τονίζει επίσης ότι «ι ισχυρισμοί των αναρχικών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι η παρουσία της Κυβέρνησης ήταν αυτή που τους ερέθισε είναι παντελώς ψευδείς, αφού οι ίδιοι ομολογούν σε ένα από τα blogs τους ότι δε γνώριζαν ότι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης θα ήταν παρών, αλλά –προφανώς θέλοντας να εκμεταλλευτούν την απήχηση του Κώστα Γαβρά στην Ελλάδα και τη Γαλλία- είχαν σχεδιάσει την δια της βίας απαγόρευση προβολής του «Ζ» με την ταυτόχρονη προβολή άλλης ταινίας του, με τον τίτλο: «Παράδεισος στη Δύση» με κεντρικό ήρωα έναν λαθρομετανάστη, ώστε να αναδείξουν το θέμα των λαθρομεταναστών-απεργών πείνας στην Αθήνα.

Η πρωτοφανής αποδοκιμασία του αντιδικτατορικού φιλμ «Ζ» έχει βαθιά πολιτική σημασία και δείχνει για μια ακόμα φορά ότι οι δυνάμεις αυτές ουδέποτε αποδέχθηκαν την κοινοβουλευτική δημοκρατία που με τόσο αίμα κερδήθηκε από τον ελληνικό λαό.

Πώς η δημοκρατία θα προστατέψει αυτή την ελευθερία εντός και εκτός πανεπιστημιακών χώρων απέναντι στη φασιστική αντίληψη των αναρχικών και των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα «στο όνομα του λαού» να καθορίζουν ποιες εκδηλώσεις θα γίνονται και ποιοι ομιλητές μπορούν να μιλήσουν, χρησιμοποιώντας κάθε είδους απειλές, υβριστικούς χαρακτηρισμούς και προ πάντων, σωματική βία;

Είναι δυνατόν μια τέτοια συμπεριφορά απέναντι στον Κώστα Γαβρά και την ταινία του «Ζ» να μην καταδικαστεί ξεκάθαρα από το σύνολο του πολιτικού κόσμου αλλά και τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας μας;

Δεν υπάρχει πια καμία αμφιβολία ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια οργανωμένη προσπάθεια που, δυστυχώς, έχει πολιτική κάλυψη από κοινοβουλευτικά –δηλαδή συστημικά- κόμματα, να κατρακυλήσει στη βία και την αστάθεια.

Όσα έγιναν στο Παρίσι, όπως και όσα έγιναν στο Βερολίνο ή θα γίνουν αύριο στο Λονδίνο και τη Ρώμη, υπονομεύουν την διεθνή εικόνα της χώρας και την προσπάθειά της να εξέλθει από την κρίση. Ποιος θέλει η Ελλάδα να βυθισθεί στο χάος;» αναφέρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Ο κ. Πάγκαλος που βρισκόταν στην πρώτη σειρά των παρευρισκόμενων, έγινε δέκτης έντονων αντιδράσεων από το ακροατήριο, το οποίο τον γιούχαρε και ζητούσε την αποχώρησή του από την αίθουσα.

«Δύσκολο να ανοίξει κανείς διάλογο με τον γνωστό κ. Πάγκαλο»

Ο ΣΥΝ σε ανακοίνωση για τα όσα υποστήριξε ο Θεόδωρος Πάγκαλος αναφέρει ότι «είναι δύσκολο να ανοίξει κανείς διάλογο με τον γνωστό κ. Πάγκαλο ο οποίος φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στον ίδιο και στην κυβέρνηση της οποίας είναι αντιπρόεδρος».

«Όσον αφορά τα μυθεύματα του περί τρομοκρατικής επίθεσης, τον διαψεύδει το video που προβλήθηκε από τις τηλεοράσεις» σημειώνει ο ΣΥΝ και συνεχίσει «εκείνη που τελικά δυσφημεί την χώρα στο εξωτερικό, αλλά και στρέφεται ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, είναι η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζομένους, Έλληνες και μετανάστες, και στη νεολαία».

Κάποια στιγμή και εν μέσω συνθημάτων, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επιχείρησε να ανοίξει διάλογο με όσους τον αποδοκίμαζαν, όμως κάτι τέτοιο δεν στάθηκε δυνατό, καθώς η οργή του κόσμου, φάνηκε πως ήταν μεγάλη. Με την κατάσταση να μην εκτονώνεται, ο κ. Πάγκαλος τελικά αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την αίθουσα, με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα.

Η ανακοίνωση των διαδηλωτών:

Σήμερα 33ή μέρα της απεργίας πείνας των μεταναστών στην Ελλάδα, η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας είχε αποφασίσει να παραβρεθεί στην προγραμματισμένη εκδήλωση-αφιέρωμα στο έργο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στην Fondation Héllenique (Ελληνική φοιτητική εστία στο Παρίσι).

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε ομιλία του σκηνοθέτη και προβολή της πρόσφατης ταινίας του «Παράδεισος στη Δύση» με θέμα την «παράνομη» μετανάστευση. Θεωρήσαμε καθήκον μας να συμμετάσχουμε στην εκδήλωση ενημερώνοντας Γάλλους και Έλληνες παρευρισκόμενους για την κατάσταση των απεργών πείνας καθώς και για την ανάλγητη και ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης.

Μια ώρα πριν την εκδήλωση, συγκεντρωθήκαμε στο χώρο, αναρτήσαμε πανό στην είσοδο της εστίας και μοιράσαμε το κείμενο αλληλεγγύης στους παρευρισκόμενους. Στη συνέχεια και με την άδεια των διοργανωτών της εκδήλωσης , εισήλθαμε στην αίθουσα προκειμένου να παρακολουθήσουμε τόσο την ομιλία του σκηνοθέτη, όσο και το έργο.
Προς μεγάλη μας έκπληξη, λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης, εισήλθε στην αίθουσα ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος. Αυθόρμητα, πήραμε το λόγο ζητώντας την αποχώρησή του από την εκδήλωση. Θεωρήσαμε προκλητική τη σημερινή παρουσία του, την ώρα που αρκετοί από τους 300 έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους και δύο μόλις μέρες μετά τη μεγαλειώδη γενική απεργία στην Ελλάδα.
Προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε το κοινό για το λόγο της αγανάκτησης μας, τη στιγμή που η διεύθυνση της εστίας επιχειρούσε να παρεμποδίσει την παρέμβασή μας. Φωνάξαμε συνθήματα, τόσο σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των μεταναστών στην Ελλάδα, όσο και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας.

Ο Θ. Πάγκαλος μας κάλεσε σε ραντεβού την επόμενη μέρα. Την ώρα που η κυβέρνηση αρνείται να ακούσει την ελληνική κοινωνία (άρα και τους μετανάστες) θεωρούμε οποιαδήποτε πρόσκληση σε φιλική κουβέντα-‘’διάλογο’’ ως εμπαιγμό, υπεκφυγή και τέχνασμα.
Μετά από αρκετή ώρα κι ενώ αρνήθηκε επανειλημμένα να απαντήσει στις ερωτήσεις που αφορούσαν τη στάση της κυβέρνησης σε σχέση με την αντιμετώπιση της απεργών πείνας, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αποχώρησε λέγοντας «ακυρώστε το» και βρίζοντας οποιονδήποτε τον αποδοκίμαζε.

Οι παρευρισκόμενοι αντιμετώπισαν θετικά την παρέμβασή μας και παρέμειναν στη θέση τους ζητώντας τη συνέχιση της εκδήλωσης. Ωστόσο, η διεύθυνση πραξικοπηματικά την ακύρωσε ακολουθώντας πιστά την επιθυμία του. Η σημερινή εκδίωξη του Θεόδωρου Πάγκαλου από την ελληνική εστία στο Παρίσι έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία.
Τη στιγμή που στα νερά του Αιγαίου πνίγονται μετανάστες, που στον Έβρο χτίζονται τείχη, που 300 άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση συνεχίζει την αντεργατική επίθεση ενάντια στην ελληνική κοινωνία, τα μέλη της κυβέρνησης δε νομιμοποιούνται ούτε πολιτικά, ούτε και ως φυσική παρουσία.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Πρωτοβουλία ελλήνων εργαζομένων και φοιτητών στο Παρίσι