Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης αποτελεί σίγουρα έναν από τους πλέον πολυγραφέστατους και πιο χυδαίους συκοφάντες του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Ένα κράμα ακραίου αντικομμουνισμού και ιστορικού κομπογιανιτισμού, που κυριολεκτικά βιάζει την Ιστορία προκειμένου να κάνει την καριέρα του ως ενεκριμένος σταλινολόγος (από αυτούς που το σύστημα πάντοτε χρειαζόταν και φρόντιζε να αναδείξει).
Το τελευταίο του άρθρο στην Καθημερινή είναι τόσο κατάπτυστο, που πραγματικά σε εξοργίζει. Παραθέτουμε μόνο την αρχή, γιατί όλο παραείναι βαρύ:
«Διαβάζοντας τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ κατανοείς ότι η αποφράδα ημέρα για την υπόθεση του σοσιαλισμού, για την ίδια την υπόσταση της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και το μέλλον του κόσμου ήταν η 26η Ιουνίου 1953. Ηταν η μέρα που συνελήφθη ο Λαυρέντι Μπέρια, ο κάποτε πανίσχυρος ηγέτης των μηχανισμών ασφαλείας. Την ημέρα αυτή, κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του προεδρείου στο Κρεμλίνο, ο Κόκκινος Στρατός είχε εμποδίσει την Πολιτική Αστυνομία και τον επικεφαλής της, τον Λ. Μπέρια, να πραγματοποιήσουν ένα πραξικόπημα. Από κει και πέρα λοιπόν, σύμφωνα με την Κ. Ε. του ΚΚΕ, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον σοσιαλισμό. Με την υιοθέτηση μεγάλου μέρους της παραδοσιακής πολιτικής ανάλυσης των μαοϊκών και «αντιρεβιζιονιστικών» κομμάτων, το ΚΚΕ ολισθαίνει σε έναν δρόμο αναίρεσης των βασικών παραδοχών που συγκρότησαν τη σύγχρονη μορφή του.»
ΕΛΕΟΣ!!!
Κρίμα στη Καθημερινή που δημοσιεύει τέτοιους αντικομμουνιστικούς οχετούς. Πολύ αμφιβάλλω αν ο κ. Αγτζίδης (όπως και τόσοι άλλοι που βρήκαν ευκαιρία να λασπολογήσουν για άλλη μια φορά κατά του ΚΚΕ και την ΕΣΣΔ) διάβασε καν τις Θέσεις του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό πριν τις «κριτικάρει». Αυτό άλλωστε φαίνεται και από την καρμπόν διατύπωση που μπορεί κανείς να βρει λίγο-πολύ σ’όλα τα τελευταία του κείμενα. Πουθενά σε αυτές τις Θέσεις δεν υποδηλώνεται «στροφή στον σταλινισμό». Αίσχος!
Αλήθεια, πως γίνεται ένα τόσο τρομοκρατικό, δικτατορικό, αιμοσταγές, κλπ κλπ καθεστώς να έχει εμπνεύσει όσο τίποτε άλλο στον 20ο αιώνα τους αγώνες των λαών για ελευθερία, ισότητα, δικαιώματα, εθνική απελευθέρωση, αντιφασισμό και τόσα άλλα;
Έλα μου ντε; Αλλά τα έχουμε ισοπεδώσει όλα πλέον!
Ο Αντικομμουνισμός είναι προπομπός του φασισμού
Erodotos Weblog 
Δυστυχώς το επίπεδο του ιστορικού αναθεωρητισμού έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ούτε στον Ψυχρό Πόλεμο να μα σταν. Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Αγτζίδης -και αρκετοί άλλοι δυστυχώς- αντιμετωπίζουν την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Θυμίζει πραγμαικά άλλες εποχές, τον ακραίο αντικομμουνισμό που ζήσαμε στη μετεμφυλιακή εποχής ή την περίοδο της Χούντας…Είναι πολύ λυπηρό…
Γενικά η καθημερινή και ο ΣΚΑΙ έχουν ξεφύγει. Έχουν βαλθεί να ξαναγράψουν την ιστορία, να την επαναπροσδιορίσουν με όρους Big brother και δημοσκοπήσεων. Τα πρόσφατα άρθρα των Καλύβα και Μαραντζίδη (που παρουσιάζουν την Εθνική Αντίσταση ως λίγο πολύ «κόκκινη τρομοκρατία») πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
Κατά τη γνώμη μου δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη
Καλή συνέχεια
Τι να πει κανείς για τους σύγχρονους προσφυγοπατέρες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πίσω ολοταχώς στο 1922…
ακόμη ζούν οι χήρες των καταγρεουργημένων με κονσερβοκούτια πατριωτών από τους εαμοβουλγαρους και εσείς μιλάτε για αντίσταση και πράσινα άλογα ντροπή
Ο μόνος λόγος που άφησα αυτό το σχόλιο είναι γιατί ακριβώς επιβεβαιώνει το ότι «ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός του φασισμού». Είναι άραγε τυχαίο ότι τα άρθρα του κ. Αγτζίδη αναπαράγονται κατά κόρον από ακροδεξιά-φασιστικά μπλογκ;;;
Τι περιμένεις ρε Ηρόδοτε από έναν τύπο που στο προηγούμενό του άρθρο περί «προσφυγικού αναθεωρητισμού» επιτέθηκε στο ΚΚΕ κατηγορώντας το για «δωσιλογισμό» (!!!). Και πως ε; διαστρεβλώνοντας την ιστορία του ΚΚΕ σε βαθμό κακουργήματος. Στην ιστοριούλα που έπλεξε εκεί για να αποδείξει τα παραπάνω παρουσίασε τον Πουλιόπουλο να διαγράφεται λέει το 1923!!! Τον Πουλιόπουλο! Που εκλέχθηκε γραμματέας του ΚΚΕ το 1924!!!! χαχαχαχαχαχα
Μιλάμε για τρελή διαστρέβλωση, όχι αστεία…
Και να ήτανε το μόνο…Γεμάτα τέτοια είναι τα κείμενά του. Σε πιάνει πονοκέφαλος ορισμένες φορές προσπαθώντας μόνο και μόνο να παρακολουθήσεις την «επιχειρηματολογία» του. Γιατί, τα περί «βασιλοκομμουνιστικής συμμαχίας» κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία λίγο είναι; Ή να δεις πως «μαγειρεύει» την ιστορία της ΕΣΣΔ. Εκεί και αν γίνεται το έλα να δεις. Και μιλάμε για «χοντράδες» όχι αστεία. Τουλάχιστον, είναι αυτό που λες: είναι τόσο καραμπινάτες οι διαστρεβλώσεις που κάνει, που αναιρείται μόνος του. Δε νομίζω τα χάβουν και πολλοί όλα αυτά…
Βρήκα επιτέλους το σύνδεσμο που… ζήτησα και αλλού, το σχόλιο για τα «κονσερβοκούτια».
Λοιπόν, κι εγώ έχω κάποιες διαφωνίες με τον κ. Αγτζίδη και φυσικά με ΠΑΓΩΝΕΙ το γεγονός ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙ πολλά ακροδεξιά μπλογκ αποκτούν όφελος από τέτοιες δουλειές και τις χρησιμοποιούν για δικούς τους σκοπούς.
Πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου ΑΝΑΜΕΣΑ σε όσα λέτε εσείς και όσα λέει ο κ. Αγτζίδης. Το πρόβλημα είναι ότι καταντάει το θέμα ένα είδος «εσωτερικού καυγά» ανάμεσα σε πολιτικοποιημένους ανθρώπους που ταυτίζονται με ορισμένες ομάδες ή κόμματα, κλπ.
Για μένα ο σταλινισμός έχει σημασία αν εντοπισθεί ΣΗΜΕΡΑ σε λανθασμένους τρόπους σκέψης, που κάλλιστα μπορούν να θεωρηθούν δογματικοί ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αν ή όχι έχουν την παραμικρή σχέση με τον ίδιο τον Στάλιν ή θέματα που αφορούν κομμουνισμό και ΚΚΕ.
θα σας δώσω ένα παράδειγμα απτό, που μου έτυχε πρόσφατα. Σε πρόσφατη ομιλία της στη Βουλή, η συμπαθής (σε μένα – κατά τα άλλα) Αλέκα Παπαρήγα είπε πολλά σωστά και… μία κοτσάνα (σόρυ, έτσι το θεωρώ). Η κοτσάνα (κατ’ εμέ) ήταν η δήλωσή της ότι «στην πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ τζάμι». Η δήλωση μου φαίνεται εξωπραγματική (αν μη τι άλλο). Αυτό ΔΕΝ σημαίνει φυσικά ότι τάσσομαι υπέρ των… σπασιμάτων τζαμιών (χαχα) ή ότι διαφωνώ σε ΟΛΑ όσα είπε η Αλέκα (κάθε άλλο…)
Δυσκολεύτηκα λοιπόν να θέσω το θέμα ΚΑΝ, χωρίς να χαρακτηριστώ «αντι-κομμουνιστής», παρά το γεγονός ότι εδώ και χρόνια αντιτίθεμαι στον αντικομμουνισμό. Αποτέλεσμα, ένα βίντεο που τράβηξα από τις ειδήσεις με τη δήλωση αυτή της Αλέκας, θεωρήθηκε αντι-κομμουνιστικό και υπέστη… μπαράζ συκοφαντιών στο δικό μου YouTube channel (όπου το ανάρτησα).
Γνώμη μου είναι, ότι η ΙΔΙΑ η Αλέκα Παπαρήγα, αν έβλεπε το βίντεο, θα προβληματιζόταν και πιθανώς θα ΔΙΟΡΘΩΝΕ τη δήλωση. Διότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να το πιστεύει αυτό, κυριολεκτικά, ότι «δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι», αφού… ΠΟΛΛΑ τζάμια σπάσανε στην ίδια την Οκτωβριανή επανάσταση.
Κοιτάξτε, το ΚΚΕ δεν είναι δυνατόν να τεθεί υπεράνω κριτικής. ΘΑ έπρεπε μάλλον να είναι ΠΙΟ προσεκτικοί όσοι οπαδοί του κόμματος σπεύδουν να χαρακτηρίσουν σαν αντι-κομμουνισμό κάθε κριτική, ακόμη και καλο-προαίρετη. Κάνετε δηλαδή τη ζωή μας δύσκολη, ακόμη και όταν υπερασπιζόμαστε το κόμμα από τυχόν συκοφαντίες και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ αντι-κομμουνισμό.
Και ο Βλάσης Αγτζίδης νομίζω ότι υιοθετεί πολλές φορές ένα λανθασμένο στυλ έκφρασης το οποίο ΤΡΕΦΕΙ ακροδεξιούς και δήθεν «πατριωτικές συσπειρώσεις». Παρόλ’ αυτά, σαν ιστορικός έχει μεγάλη αξία και έχει φέρει πολλά αληθινά γεγονότα στο φως.
Ελπίζω ότι…. δεν παρεξηγήσατε το σχόλιο!
Καταρχάς δεν υπάρχει λόγος παρεξήγησης:-) Η παρέμβασή σας ήταν ψύχραιμη, καλογραμμένη και εμπεριστατομένη. Μπορεί να διαφωνούμε σε ορισμένα πράγματα (και είμαι σίγουρος ότι ενδεχομένος συμφωνούμε σε περισσότερα), αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Απλά ένα-δυο επισημάνσεις:
-Η κριτική στο ΚΚΕ, τον Στάλιν, την Σοβιετική Ένωση, την Κίνα, την Κούβα και οτιδήποτε άλλο που σχετίζεται με την ιστορία, την πολιτική ή την φιλοσοφία του ντόπιου και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αντικομμουνισμός. Η συνειδητή όμως διαστρέβλωσή τους με σκοπό την συκοφάντηση είναι. Εκεί είναι και η ένστασή μου με τον κ. Αγτζίδη.
-Είμαι σίγουρος ότι εγώ προσωπικά έχω ενδεχομένως πολύ περισσότερες διαφωνίες, ενστάσεις και αντιρρήσεις με πτυχές της ιστορίας της ΕΣΣΔ ή του ΚΚΕ απ’ότι ο κ. Αγτζίδης. Και σοβαρές διαφωνίες. Η διαφωνία δεν είναι κάτι το επιλήψιμο. Είναι κάτι το απολύτως υγειές και απόλυτα ΑΝΑΓΚΑΙΟ (ιδίως στην αριστερά, που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για το οτιδήποτε). Ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται όμως και στοιχειοθετείται (και η σκοπιμότητα) παίζει μεγάλο ρόλο.
-Νομίζω ότι οι δηλώσεις τις κ. παπαρήγα μάλλον παρεξηγήθηκαν. Ίσως και εκείνη να μη τις διατύπωσε σωστά. Πάντως ο χαρακτηρισμός που σου έγινε ήταν σίγουρα λάθος.
Τέλος, δε νοιώθω την «ανάγκη» να υπερασπιστώ κανένα κόμμα. Κανονικά δε θα δημοσίευα καν το συγκεκριμένο post. Με ενδιαφέρει περισσότερο να γίνονται εδώ αναλύσεις για τον Μαρξισμό σαν φιλοσοφία και την ιστορία βέβαια της αριστεράς γενικά. Όμως τρέφω τεράστιο σεβασμό στην ιστορία του ΚΚΕ και τις θυσίες χιλιάδων κομμουνιστών (εκατομμυρίων ανά τον κόσμο) που έδωσαν ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ τη ζωή τους για ένα καλύτερο μέλλον για ΟΛΟΥΣ. Η «μαύρη ιστοριογραφία» του κ. Αγτζίδη (και κάθε κ. Αγτζίδη) θεωρώ ότι προσβάλλει τη μνήμη τους με τον χειρότερο τρόπο, και αυτό για μικρο-παραταξιακά οφέλη, στα πλαίσια ενός προσφυγοπατερισμού που έχει ρημάξει τους πρόσφυγες από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα.
Τεσπα, καλημέρα και καλά κουράγια σε όσους «τολμηρούς» και «τολμηρές» αντέχουν να μας παρακολουθούν:-)
Me aformi to sxolio tou «termenidi», και αφού αποφασίσετε ότι εκτός από τη βολική μέθοδο να παίρνετε τα κεφάλια των «διαφορετικών» και να μοιράζετε πιστοποιητικά κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων, υπάρχει και η μέθοδος της συζήτησης, αναπαράγω ένα μέρος του σχολίου που έκανα στο μπλογκ μας :
Σταμάτα επιτέλους να αγνοείς το δάσος και να βλέπεις το δέντρο, που κι αυτό το κατασκευάζει η δικιά σου φαντασιωση κι αδυναμία να συζητήσεις επί των συγκεκριμένων ζητημάτων.
ο Αγτζίδης λοιπόν στο “επίμαχο” σημείο γράφει:
“….Η αναφορά στον Αβραάμ Μπεναρόγια και στον Παντελή Πουλιόπουλο, αποσκοπεί στο να αναδείξει το πόσο η μεταφυσική, ιδεοληπτική, αντιδιαλεκτική προσέγγιση της ιστορίας, μπορεί να οδηγήσει δωσιλογικές συμπεριφορές. Η ομάδα αυτή που έδρασε εκείνη την περίοδο (1918-1923) ως αριστερή φράξια στο ΚΚΕ, βαρύνεται με την εκπόνηση μιας φιλοκεμαλικής πολιτικής εν μέσω του μικρασιατικού πολέμου, με την ενίσχυση του τουρκικού εθνικισμού και με την μετατροπή της κατανοήσιμης κυνικής εξωτερικής πολιτικής της νεαρής Σοβιετικής Ένωσης (που θα αλλάξει εξάλλου απ’ την άνοιξη του ‘22) σε ιδεολογικό δόγμα του νεαρού ελλαδικού κόμματος.
Με βάση τον τυπικό ορισμό του «δωσιλογισμού», η ομάδα Πουλιόπουλου-Μπεναρόγια, εμφάνισε δωσιλογική συμπεριφορά αντίστοιχη μ’ αυτή του παπα-Εφτίμ, αλλά και των Ταγμάτων Ασφαλείας την περίοδο της Κατοχής. Η ομάδα αυτή θα εκδιωχθεί στο πρόσωπο του Μπεναρόγια από το ΚΚΕ το 1923 με την κατηγορία του «πράκτορα του ταξικού εχθρού» και αρκετά από τα μέλη της θα δολοφονηθούν την περίοδο της Κατοχής από τις ένοπλες ομάδες του ΚΚΕ που έγιναν γνωστές ως ΟΠΛΑ. Όμως η ιστορική εμπειρία του ελλαδικού κομμουνιστικού κινήματος, οι παλινωδίες και οι ανεπάρκειες δεν έχουν αξιολογηθεί κατάλληλα από τους κύκλους που σήμερα επιχειρούν την αγιογράφηση του παρελθόντος και υποκινούν προσβλητικές ιστορικές αναθεωρήσεις….”
http://kars1918.wordpress.com/2008/12/17/plevris-nakratzas/
Που ακριβώς διαφωνείς στο κείμενο αυτό; Μήπως στη μοίρα που επιφύλαξε το ΚΚΕ στους τροτσκιστές ντεφετιστές, όπως ήταν κι ο Πουλιόπουλος; Ίσως θα έπρεπε να γράφει ότι ο Πουλιόπουλος εκδιώχθηκε από το Κόμμα κακήν κακώς το 1926, και όχι το 1923 όπως ο Μπεναρόγια. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα;
Υπάρχουν κι άλλες ερωτήσεις προς εσένα τις οποίες οφείλεις να απαντήσεις. Όχι φυσικά γιατί εκπροσωπείς τον οποιοδήποτε “Ηρόδοτο” ή “Βυσίνσκι“, αλλά γιατί εκθέτεις με τον τρόπο σου το ΚΚΕ. Και εμείς ποτέ δεν στραφήκαμε κατά του ΚΚΕ, αλλά κατά των σταλινικών που δρουν εντός του.
Ομέρ Ντερζίσκης
Για το ποιος μένει στο δέντρο και χάνει το δάσος άσε να κρίνουν άλλοι. Ο κ. Αγτζίδης είναι ακριβώς αυτός που «αγνοεί» επιμελώς τις διεργασίες που γίνονταν στη σοβιετική ένωση, που απογυμνώνει την ιστορία των γεγονότων από το πλαίσιο και τα αίτια που τα προκάλεσαν. Έτσι, ενώ υπάρχαν μια σειρά παράμετροι που οδήγησαν π.χ. στις διώξεις τις περιόδου 1936-1939, εσείς τους διαγράφετε εντελώς, αφήνοντας έτσι να φανεί ότι όσα έγιναν δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα της αιμοσταγούς παράνοιας 1-2 ανθρώπων που ήταν τότε στην ηγεσία του ΚΚ(μπ). Το έχω πει πολλές φορές: η Ιστορία δεν μπορεί να γράφεται με όρους θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.
Μιλάει π.χ. για την κολεκτιβοποίηση. Αντλεί όμως το τι και πως έγινε από τρίτους (μεταξύ αυτών και γνωστοί και ξεπερασμένοι ψυχροπολεμικοί συγγραφείς). Δεν εξετάζει καν τα σχετικά κείμενα του ΚΚ(μπ), τις αποφάσεις των Συνεδρίων και τις εκριμήσεις των Μπολσεβίκων. Τη ΣΑΦΗ εντολή να γίνει εθελοντικά και χωρίς καταναγκασμούς. Δεν τον ενδιαφέρει. Τα συμπεράσματα τα έχει έτοιμα από πριν.
Σε αντίθεση με σας, ο κ. Γκίκας, παραθέτει και αναλύει τους λόγους, τα αίτια, τις προκλήσεις, τις συζητήσεις, τη διαπάλη, όλα όσα αν θέλεις οδήγησαν σε συγκεκριμένες εξελίξεις, με αρχειακά δεδομένα και στοιχεία. Δεδομένα και στοιχεία, που ΚΑΝΕΙΣ σας δεν έχει βγει να αμφισβητήσει εμπεριστατομένα, παρά μόνο με κραυγές και σταλινολογία. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Όσο για τα περί φαντασίωσης, το μοναδικό πράγμα που αποτελεί φαντασίωση εδώ είναι το κείμενο που παραθέτεις και που κάθε πρότασή του εμπεριέχει και από ένα ΨΕΜΑ.
-Οι Πουλιόπουλος και Μπεναρόγια δεν ήταν ποτέ ομάδα στο ΚΚΕ
-Διαγράφτηκαν για διαφορετικούς λόγους
-Ο Μπεναρόγια το 1924 γαιτί είχε κάνει τη Φραξιονιστική Ομάς Θεσσαλονίκης και για κεντρώες θέσεις
-Ο Πουλιόπουλος όχι μόνο δε διαγράφτηκε το 1923 αλλά το 1924 εκλέχτηκε Γραμματέας του ΚΚΕ. Παραιτήθηκε το 1926 και διαγράφτηκε μετά την εσωκομματική διαπάλη του 1927-1928.
-Κανείς από τους συγκεκριμένους δε «δολοφονήθηκε από την ΟΠΛΑ»: ο Μπεναρόγια πέθανε στο Ισραήλ, ο δε Πουλιόπουλος εκτελέστηκε από τις Ιταλικές δυνάμεις κατοχής
Ένα κάρο ΨΕΜΑΤΑ σε μόλις δύο παραγράφους. Έλεος!
Και για να σου θυμίσω την ερώτηση που αποφεύγεις συνεχώς να απαντήσεις:
Γιατί οι σταλινικοί έκλεισαν το 1937 ΟΛΑ τα σοβιετικά ελληνικά σχολεία, κατήργησαν οποιοδήποτε θεσμό αναπαρήγαγε τον ελληνικό πολιτισμό (και πολλούς άλλους μικρούς πολιτισμούς φυσικά), γιατί κατάργησαν τις Αυτόνομες Σοβιετικές Ελληνικές Περιοχές;
Δεν υπήρχε ούτε ένας Έλληνας της Σοβιετικής Ένωσης μη-κουλάκος και μη-εχθρός του λαού; Όμως ο Γκίκας μας τα λέει αλλιώς, παρουσιάζοντας μια ελληνική μειονότητα με πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή από το μέσο όρο, στο μπολσεβικικό Κόμμα και στη σοσιαλιστική οικοδόμηση;
Αυτού του τύπου οι καθολικές διώξεις πώς λέγονται στη γλώσσας σου;
Στη δικιά μου λέγονται ρατσισμός και εθνικές διώξεις;
————————————————
Και πές μου και κάτι ακόμα, εάν εμείς στο μπλογκ μας κάναμε ένα αντίστοιχο αφιέρωμα για τον Αναστάση Γκίκα και τον χαρακτηρίζαμε σταλινικό, φιλοφασίστα, απολογητή των εγκλημάτων κ.ά περιγραφοντάς τον ως αντιδραστικό, διαστρεβλώνοντάς τον εξίσου ωραία με το δικό σου τρόπο, πώς θα σου φαινόταν;
Για να καταλάβεις τη διαφορά: Εμείς κάναμε αφιερώματα στο έργο του Γκίκα με τον οποίο διαφωνούμε, αλλά με πολιτικό τρόπο, όπου συζητήσαμε σε βάθος τις διαφωνίες μας. Δεν ακολουθήσαμε τη δική σου εξευτελιστική, επιφανειακή, υβριστική μέθοδο….
Εάν νομίζεις ότι έτσι εισφέρεις θετικά στον προβληματισμό και στην προσπάθεια ξεκαθαρίσματος των πραγμάτων να ξέρεις ότι πετυχαίνεις το τελείως αντίθετο.
Δεν μπορώ να απαντάω στα πάντα φίλτατε. Αν ήταν να κάτσω να αποδομώ όλα τα ψέματα του κ. Αγτζίδη δεν θα έπρεπε να κάνω τίποτε άλλο. Και μιας και είπες για τον Γκίκα (τον οποίο παρεπτιτόντως και τον διαστρεβλώσατε, και σταλινικό τον είπατε και γεννεές 14 τον έχετε περάσει, αλλά αυτό εμένα δεν με πολυενδιαφέρει, βρείτε τα μεταξύ σας) απαντά -κατά την γνώμη μου- σε όλα αυτά που ρωτάς. Και μάλιστα ψύχραιμα, στοιχειοθετημένα, επιστημονικά. Και στο κάτω κάτω της γραφής ο άνθρωπος λέει ότι η έρευνα συνεχίζεται, ότι πολλά ακόμα θέλουν ψάξιμο, κλπ κλπ. Δεν επικαλείται το αλάνθαστο του Πάπα όπως κάνουν κάποιοι άλλοι. Από ότι καταλαβαίνεις όμως δε μπορώ να κάνω copy-paste όλο το βιβλίο, ήμαρτον!
Και για τις εθνικές δομές, τους προβληματισμούς και τις προκλήσεις, που αντιμετώπιζαν έχει επίσης πολλές πληροφορίες και δεδομένα (γιατί το ζήτημα της πολιτικής επί του εθνικού δεν άνοιξε το 1936 ξαφνικά βέβαια, αλλά άμα σας ενδιέφερε πραγματικά θα το ψάχνατε και σεις λίγο παραπάνω το θέμα και θα τα βρίσκατε). Και είναι ΠΑΛΙ πολύ πιο ΣΥΝΘΕΤΟ από μια απλοϊκή εξήγηση ότι απλά μια μέρα ο γνωστός παράφρων ξύπνησε στραβά και αποφάσισε να εξοντώσει τις μειονότητες. Αλλά άμα είσαι τόσο εμπαθής αντικομμουνιστής δε σε ενδιαφέρουν αυτά. Είναι ψιλά γράμματα.
Ο Γκίκας εμβαθύνει στα γεγονότα φίλτατε. Εσείς μένετε στην επιφάνεια. Μια επιφάνεια που σας βολεύει.
Δεν θέλω να πείσω παρεπιπτόντως κανένα. Ας κρίνει ο καθείς μόνος/η του. Όπως έγραψα και σε μια άλλη παρέμβαση, σκοπός του συγκεκριμένου μπλογκ είναι η μαρξιστική φιλοσοφία και ιστορία γενικά και του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος ειδικότερα. Δεν είχα πραγματικά σκοπό να αναφερθώ σε κανέναν «Αγτζίδη» προσωπικά. Αλλά τα πήρα πια με τον χυδαίο αντικομμουνισμό του. Γιατί αυτό κάνει, ούτε έρευνα, ούτε κριτική», κάνει ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ (και μάλιστα κακότεχνο-βλέπε τις ανακρίβειες που γράφει στο κομμάτι που σχολιάζω πιο κάτω).
Και δεν με κούρασες, απλά με κάθε παρέμβασή σου ανοίγεις πολλαπλά θέματα, που το καθένα απαιτεί πολύ συζήτηση. Κάτι το οποίο, απ’ ότι καταλαβαίνεις δε μπορεί να γίνει ούτε εδώ, ούτε έτσι.
Προφανώς μας χωρίζει χάος σε πολλά πράγματα, αλλά η συζήτηση ποτέ δεν ήταν κακό πράγμα.
Και δεν απαιτώ να με καταλάβεις. Συναναστρέφομαι με πολλούς ανθρώπους, κομμουνιστές, παλαίμαχους αγωνιστές και γνωρίζω από πρώτο χέρι το ήθος τους και το πόσα τραβήξαν στη ζωή παλεύοντας για ένα καλύτερο άυριο, για μια δικαιότερη κοινωνία. Εσείς μπορείται να τους λέτε «σταλινικούς», «οπαδούς ενός τρομοκρατικού καθεστώτος», «λάτρεις του Μπέρια» και οτιδήποτε άλλο. Στο παρελθόν τους είπαν και προδότες, εαμοβούλγαρους, ότι μπορεί να φανταστείς ο νους σου. Μη περιμένετε όμως ότι μπορεί να λέτε ότι θέλετε δίχως απάντηση. Γιατί ορισμένα πράγματα έχουν και όρια.
Και να σου θέσω και ένα τελευταίο ζήτημα και σόρι αν σε κούρασα.
Νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο ο Αγτζίδης, όταν ειρωνικά συμπεραίνει ότι αφού η χρουτσοφική πορεία οδήγησε βαθμιαία προς την “αντεπανάσταση” (την οποία προκάλεσε το ΚΚΣΕ των Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν, έτσι;) η ορθή λύση θα είχε το όνομα “Μπέρια“. Εφόσον δεν υπήρχε τρίτος δρόμος!!!
Όταν λοιπόν σήμερα γίνεται τέτοια κριτική στο 20ο Συνέδριο και δικαιολογείται η πολιτική του Στάλιν που εξόντωσε την πλειονότητα των μπολσεβίκων (μήπως είναι ψέματα; Τα λέει και ο Ρούσης, εκτος από το 20ο) και δαιμονοποιείται η μετά το Στάλιν περίοδος, τι σημαίνει πρακτικά;
Ποιός θα ήταν ο συνεχιστής του σταλινικού έργου;
Φυσικά ο Μπέρια.
Γιατί σε σοκάρει αυτό το συμπέρασμα;
Το βιβλίο του Α. Στίνα για την μεταχείριση-εξόντωση των αρχειομαρξιστών τροτσκιστών από την ΟΠΛΑ το γνωρίζεις ή όχι;
Αν όχι, θα άξιζε να το βρεις για να δεις τι έγινε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο και να μην κάνεις σα να τα ξέρεις όλα.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τη ντεφετιστική φιλοκεμαλική πολιτική των Μπεναρόγια, Πουλιόπουλου τη φορτώνεις στο ΚΚΕ.
Μάλλον δεν έχεις καταλάβει το τι κάνεις: Φορτώνεις το ΚΚΕ με τις ας πούμε «αριστερίστικες» ανοησίες εκείνης της τάσης, τη στιγμή που η Αριστερά σήμερα μπορεί να αντιπροτείνει τα έργα του Σκληρού, Γληνού και Λούξεμπουργκ για εκείνη την περίοδο.
Πιστεύοντας ότι προσφέρεις έργο στο Κόμμα, γίνεσαι βασιλικότερος του βασιλέως και του φορτώνεις άδικα βάρη και ευθύνες που δεν έχει.
Ηρόδοτε, πολύ φιλελεύθερο σε βρίσκω αγόρι μου…
Δεν φτάνει που κατασυκοφαντούν τη σοβιετική ένωση και τους αγώνες των κομμουνιστών με το πιο χυδαίο τρόπο, δε φτάνει που έχουν και το θράσσος να ζητούν και τα ρέστα από πάνω, κάθεσαι και τους απαντάς κι’όλας:-ΡΡΡΡ
Εγώ πάντως δε φοβάμαι. Όλους αυτούς θα τους ξεβράσει το κίνημα και θα τους ξεπεράσει η ίδια η ιστορία. Όπως έκανε και με πόσους άλλους τέτοιους συκοφάντες στο παρελθόν, που το μόνο που κάναν ήταν «κριτική της πολυθρόνας». Ποιος από όλους αυτούς γνώρισε τη γλύκα της απόλυσης για συνδικαλιστική δράση; ποιος από αυτούς τους «κυρίους» σύρθηκε στα δικαστήρια γιατί αγωνίστηκε για τα δικαιώματα του εργάτη; Τις προάλλες ήμασταν πάλι στα δικαστήρια γιατί οι συναδελφοί μας διώκονταν παλεύοντας για τα δικαιώματά τους, τα λιγοστά αυτά που τους έχουν απομείνει. Οι συνάδελφοί μας ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ.
ΑΙΣΧΟΣ
Σηκωθείτε από τις πολυθρόνες σας ρεεεεεεεε
Και μη μασάτε κουτόχορτο
Άσχετο, αλλά επειδή ο παραπάνω είπε για τον Γληνό, ο Γληνός στέλεχος του ΚΚΕ δεν ήταν;
Zimerwald: Ναι ήταν. Και μάλιστα στέλεχος του «σταλινικού» ΚΚΕ:-ΡΡΡΡ Τι να σου πω…
Σαν παρατηρητής οφείλω να επισημάνω το γεγονός ότι τα λάθη του κ. Αγτζίδη, που επισήμανε ο Ηρόδοτος, όσον αφορά τον Πουλιόπουλο και τον Μπεναρόγια -σόρυ Ομέρ- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΛΗΤΕΑ.
Για μένα τουλάχιστον, που δηλώνω «απλός μαθητής της Ιστορίας», μου φαίνεται ψιλο-απαράδεκτο να είναι κανείς επιστήμων Ιστορικός, αναγνωρισμένος, και να λέει για κάποιον (τον Πουλιόπουλο) ότι «διαγράφτηκε από το κόμμα το 1923» ενώ στην πραγματικότητα… εκλέχτηκε γραμματέας το 1924, καθώς και ότι «εκτελέστξηκε από τον ΟΠΛΑ (δηλαδη το ΚΚΕ)» ενώ… εκτελέστηκε από τους Ιταλούς, κλπ.
Τώρα… το ότι η Σταλινική περίοδος ήταν ΧΑΛΙΑ, από πολλές απόψεις, μερικές των οποίων ανέλυσε ΠΟΛΥ εκτενώς ο Γιώργος Ρούσης και ουδείς αμφισβητεί την ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ που έχει, νομίζω ότι το ξέρετε. ΓΙΑΤΙ να διαφωνεί κανείς εκεί?
Omadeon: Δεν είναι θέμα εντιμότητας ή ατιμίας, ούτε αν κάποιος έχει 100 τίτλους και κάποιος άλλος όχι. Το περιεχόμενο μετράει. Τον Ρούσση και γω τον εκτιμώ ιδιαιτέρως όσον αφορά πολλά από τα γραπτά του και τον θεωρώ εξαιρετικό μαρξιστή επιστήμονα. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση (στην εκτίμησή του δηλαδή για τις Θέσεις στο Σοσιαλισμό) θεωρώ την τοποθέτησή του ελαφρώς βεβιασμένη και πρόχειρη. Εμένα προσωπικά (όπως και πολλούς άλλους φαντάζομαι) με εξέπληξε και με προβλημάτισε…
Αν δε σας έπιανε ο πατριωτικός πολεμικός ενθουσιασμός, θα έπρεπε να επικεντρώσετε και να προβληματιστείτε από άλλα σημεία του κειμένου και όχι από το ευφυολόγημα για τον Μπέρια. Όπως:
«…. Η αποκατάσταση του Στάλιν και των σταλινικών πρακτικών ξαναφέρνει αυτά τα ζητήματα στην πολιτική μας καθημερινότητα. Η διαμόρφωση ενός σκληρότατου σταλινικού ιδεολογικού πυρήνα αναφοράς για τα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ θα διευρύνει τη ρήξη εντός της κοινωνίας μας. Θα έρθει σε αναπόφευκτη ιδεολογική σύγκρουση με κοινωνικούς χώρους, όπως είναι οι Πόντιοι, οι οποίο στο 4ο Παγκόμιο Συνέδριό τους το 1997, καταδίκασαν τις σταλινικές διώξεις. Θέσπισαν επίσης και μια Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του σταλινισμού, την 13η Ιουνίου, ημέρα που το ’49 οι σταλινικές αρχές της Σοβιετικής Ενωσης εκτόπισαν το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων του Καυκάσου στην Κεντρική Ασία.
Παράλληλα, θα επιτρέψει σε ολοκληρωτικές ακροδεξιές απόψεις να λάβουν τη θέση του τιμητή, απέναντι στο εργατικό κίνημα, αλλά και στην ιστορία των μεγάλων ανατροπών του 20ού αιώνα…. »
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_10/03/2009_306910
Εφόσον υπάρχει από το 1997 μια τέτοια απόφαση ενός Παγόσμιου Συνεδρίου, δεν θα υπάρξει μια αντικειμενική ρήξη;
Mats: Προβληματίζομαι φίλτατε για την έκρηξη του αντικομμουνισμού και την έκταση της αναθεώρησης της ιστορίας που επιχειρείται στις μέρες μας γύρω από μια σειρά ζητήματα, ένα εκ των οποίων είναι και αυτό…
Με προβληματίζει το γεγονός ότι σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι και η κοινωνία γενικότερα δέχεται τόσες επιθέσεις από παντού, έρχονται πάλι ορισμένοι και κραδαίνουν τον μπαμπούλα των κομμουνιστών (παλιά μου τέχνη κόσκινο)
Δεν υπάρχει καμμιά «αποκατάσταση του Στάλιν και των σταλινικών πρακτικών» (όπως πάντα τα εννοείτε εσείς βέβαια) στο ΚΚΕ. Είναι μια πολεμική «σταλινολογίας» που έχει υιοθετηθεί εδώ και καιρό από τη Χρήσή Αυγή, μέχρι τον Αστικό Τύπο, μέχρι την Αυγή. Πρόκειται για μια «εύκολη» αλλά ταυτόχρονα βρώμικη -και ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΗ- τακτική).
Για το χαρακτήρα και το εύρος των διώξεων της περιόδου 1936-1939 υπάρχουν αρχειακά δεδομένα τα οποία είναι γνωστά εδώ και 15 χρόνια. Δεδομένα, που ο κ. Αγτζίδης γράφει στα παλαιότερα των παπουτσιών του και τα οποία σας συνιστώ επιτέλους να λάβετε υπόψην (για να μη μιλάμε πια με όρους προπαγάνδας αλλά επιστημονικής μελέτης).
Κοιτάξτε, ποιον και πόσους εκφράζουν τέτοιους είδους Συνέδρια, είναι γνωστό. Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των προσφυγικών συλλόγων σήμερα δεν είναι παρά κομματικά τσιφλίκια-κέντρα πελατιακών εξυπηρετήσεων και συγκομιδής ψήφων. Δεν εκπροσωπούν ουσιαστικά παρά μόνο ελάχιστους ανθρώπους (πέρα από κάποιους πολιτιστικούς συλλόγους που πραγματικά προσφέρουν σημαντικό έργο σε θέματα πολιτισμού). Από προσφυγοπατέρες χορτάσαμε πια σε αυτό τον τόπο…
Τέλος, το μόνο τιμητή ολοκληρωτικών και ακροδεξιών απόψεων αποτελόύν «αναλύσεις» όπως η παραπάνω, που εξισώνει ουσιαστικά φασισμό και κομμουνισμό, αν δεν τον κάνει να εμφανίζεται χειρότερος. Όταν φίλτατε τα κείμενα του κ. Αγτζίδη αναπαράγονται μαζικά από ακροδεξιά-φασιστικά μπλογκ, όταν η ίδια επιχειρηματολογία αναπαράγεται από ακροδεξιούς κύκλους, μιλάμε ακόμα για το ποιος δίνει τροφή στον νεοφασισμό; Είναι ξεκάθαρο νομίζω…
Αν θέλετε βάλτε την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα στο θέμα (από την συνέντευξη που έδωσε στη Καθημερινή στις 15/3/2009):
«- Γιατί τέθηκε στο 18ο Συνέδριο το θέμα της συνολικής εκτίμησης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης; Γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά περί «σταλινικής στροφής» του ΚΚΕ…
– Οι αιτίες που οδήγησαν τον σοσιαλισμό του 20ού αιώνα στην ανατροπή, μας απασχόλησαν από την πρώτη στιγμή, το 1991 στο 14ο Συνέδριο. Χρωστούσαμε απαντήσεις στον εαυτό μας, αλλά και στους εργαζόμενους της χώρας. Οχι μόνο για να απαντήσουμε σε αυτούς που προσπαθούν να σβήσουν τα επιτεύγματα της πρώτης απόπειρας σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ρίχνοντας τόνους λάσπης και συκοφαντίας, αλλά και για να βγάλουμε συμπεράσματα, χρήσιμα και για το παρόν και για το αύριο.
Το 1995 τοποθετηθήκαμε στα βασικά ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Συνεχίσαμε με επιστημονική μέθοδο τη μελέτη και την εμβάθυνση, και τώρα τοποθετηθήκαμε πιο αναλυτικά και ολοκληρωμένα για τις κρίσιμες εκείνες επιλογές, ειδικά στο πεδίο της οικονομίας, που ανέκοψαν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και δημιούργησαν κοινωνικές δυνάμεις που είχαν συμφέρον από την ανατροπή του σοσιαλισμού. Με βάση τα διδάγματα διαμορφώσαμε καλύτερα τη δική μας αντίληψη για τον σοσιαλισμό. Θα συνεχίσουμε τη μελέτη, ιδιαίτερα στο ζήτημα του πολιτικού εποικοδομήματος. Οι θέσεις μας για τον σοσιαλισμό αποδείχνουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης από τον καπιταλιστικό, ότι ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος. Η παγκόσμια οικονομική κρίση δείχνει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος. Οσα γράφτηκαν περί «σταλινικής στροφής», «αγιοποίησης» του Στάλιν κ.λπ., στόχο έχουν να δυσφημήσουν την επιστημονική προσπάθεια και τις θέσεις μας.»
Ευχαριστώ
Τι κρίμα ο κ. Βλάσης Αγτζίδης γεννήθηκε πολύ όψιμος. Έπρεπε να είχε γεννηθεί την δεκαετία του 20,θα είχε πιό καλή δράση. Με την πένα δεν λέει τίποτα. Τον ξεπέρασαν άλλοι. Δέν παίρνει μετάλλιο στον αντικομουνιστικό αγώνα
Τελικά έγραψε ή δεν έγραψε ο Αγτζίδης ότι ο Πουλιόπουλος εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ και ότι διαγράφτηκε από το ΚΚΕ το 1923?
Εφόσον στο άλλο μπλογκ (από τον Ομέρ) γραφτηκε ότι ΔΕΝ το έγραψε, και δεν είδα διάψευση, να το θεωρήσω λάθος;
Οσον αφορά τη «Σταλινική στροφή» έχει γράψει εκτενώς (και μάλιστα από καθαρά μαρξιστική άποψη) ο Γιώργος Ρούσης. Δεν θα αφαιρούσα ούτε ένα ιώτα από όσα εξηγεί για το θέμα αυτό. Αποφεύγει κάθε ακρότητα και θλίβεται ειλικρινά ο ίδιος για όσα κριτικάρει.
Εγώ όμως… έχω ένα ΑΛΛΟ «πρόβλημα» με τον κ. Αγτζίδη, το ότι υπήρξε μέλος μιας επιτροπής για την «Ελληνική Ταυτότητα» που οργάνωσε ο Χριστόδουλος. Για μένα αυτό ήταν λάθος (του Αγτζίδη) αλλά… δεν νομίζω ότι ακυρώνει την αξία του ως ιστορικού (αρκεί να θυμόμαστε ότι ΚΑΙ οι έγκυροι ιστορικοί δεν είναι αλάνθαστοι).
Νομίζω τέλος, ότι είναι λάθος τακτικής, όποιος μιλάει για «σταλινική στροφή στο ΚΚΕ» να χαρακτηρίζεται αυτομάτως αντικομμουνιστής ή εχθρός του κόμματος. Η λογική απόδειξη, του γεγονότος ότι αυτή η τακτική είναι λάθος, βρίσκεται σε όσα έγραψε ο Γιώργος Ρούσης, ο οποίος…. ΑΝ είναι «αντικομμουνιστής» τότε εγώ είμαι Βοηθός Φακίρη από τον Αστερισμό της Ανδρομέδας. Αυτά….
Omadeon: Το έγραψε. Το σχετικό απόσπασμα το παρέθεσε ο Ομέρ πιο πάνω. Ολόκληρο το άρθρο δημοσιεύτηκε στον «Εύξεινο Πόντο» το Δεκέμβρη, αλλά μπορείς να το βρεις και στον δικτυότοπο του κ. Αγτζίδη (το λίνκ επίσης το παραθέτει ο Ομέρ πιο πάνω).
Ο Γ. Ρούσσης δεν είναι αντικομμουνιστής, νομίζω ότι το τόνισα ήδη. Αλλά διαφωνώ με τις εκτιμήσεις του όσον αφορά τη συγκεκριμένη του κριτική στο ΚΚΕ. Σα μαρξιστή επιστήμονα τον εκτιμώ ιδιαίτερα, αλλά στη προκειμένη περίπτωση θεωρώ ότι υπήρξε βιαστικός, πρόχειρος και λάθος στις εκτιμήσεις του.
Αντικομμουνισμό θεωρώ τη σκόπιμη διαστρέβλωση της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος με σκοπό την συκοφάντησή του. Κάτι που ο κ. Αγτζίδης κάνει κατά κόρον, εξ ου και η συγκεκριμένη κριτική σε αυτόν. Και δεν είναι μόνο το παράδειγμα του Πουλιούπουλου και του Μπεναρόγια. Αυτό δεν είναι παρά ένα τελευταίο, «χτυπητό» αν θέλεις δείγμα αυτής της διαστρέβλωσης. Υπάρχουν και άλλα, πολλά άλλα, ίσως λιγότερο χτυπητά (κάποια περισσότερο), αλλά εξίσου διαστρεβλωτικά, που συνθέτουν την «προσέγγιση» του κ. Αγτζίδη στην ιστορία της ΕΣΣΔ και του κομμουνιστικού κινήματος.
Τέλος, ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι αλάνθαστος! Και αν μη τι άλλο, οι τίτλοι, οι έδρες, κλπ. σίγουρα δε σημαίνουν ότι αυτός/η που μίλά είναι σόνι και καλά έγκυρος. Δεν είναι ο τίτλος αυτού που γράφει αλλά το περιεχόμενο αυτών που γράφει που μετράει…
Η απάντηση του «Ριζοσπάστη» στον κ. Αγτζίδη (12/3/2009):
«Οι λαθροχειρίες…
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πήραν το λόγο και επιστράτευσαν τις πένες τους τους τελευταίους μήνες συνηγορώντας υπέρ της υποτιθέμενης «επιστροφής στο Στάλιν» που, κατά τους ισχυρισμούς τους, επιχειρείται από το ΚΚΕ και αποτυπώνεται στις Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο που αφορούν στο σοσιαλισμό. Οι προφανείς λαθροχειρίες στις οποίες βασίζονταν οι σχετικές αναλύσεις, το αντιΚΚΕ μένος που εξέπεμπαν, όπως και το μίσος απέναντι στο σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, καθιστούσαν ολοφάνερο το στόχο τους, που δεν ήταν άλλος απ’ το να χτυπήσουν το ΚΚΕ μπροστά στην κορυφαία διαδικασία του Συνεδρίου και φυσικά να λασπολογήσουν σε βάρος του σοσιαλισμού. Κάποιοι συνεχίζουν απτόητοι το ίδιο βιολί. Προχτές, Τρίτη, στην «Καθημερινή» κάποιος Β. Αγτζίδης, διδάκτωρ σύγχρονης ιστορίας – μαθηματικός, καταθέτει τον «πόνο του» που το «ΚΚΕ ολισθαίνει σε ένα δρόμο αναίρεσης των βασικών παραδοχών που συγκρότησαν τη σύγχρονη μορφή του», γράφοντας περί «αποκατάστασης του Στάλιν και των σταλινικών πρακτικών» και προειδοποιώντας πως «η διαμόρφωση ενός σκληρότατου σταλινικού ιδεολογικού πυρήνα αναφοράς για τα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ θα διευρύνει τη ρήξη εντός της κοινωνίας μας. Θα έρθει σε αναπόφευκτη ιδεολογική σύγκρουση με κοινωνικούς χώρους όπως είναι οι Πόντιοι» και «παράλληλα, θα επιτρέψει σε ολοκληρωτικές ακροδεξιές απόψεις να λάβουν τη θέση του τιμητή, απέναντι στο εργατικό κίνημα, αλλά και στην ιστορία των μεγάλων ανατροπών του 20ού αιώνα».
… και το πραγματικό πρόβλημα
Προφανώς, ο κ. Αγτζίδης ή δεν κατάλαβε τι διάβασε – αν διάβασε – ή ακόμα χειρότερα κατάλαβε, αλλά συνειδητά διαστρεβλώνει το περιεχόμενο των Θέσεων για το σοσιαλισμό. Το πρόβλημά του, όπως και όσων πριν απ’ αυτόν έγραψαν τα ίδια, είναι πως το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αναιρεί, αλλά τιμά τις αρχές που το συγκρότησαν ως Κομμουνιστικό Κόμμα. Πως το ΚΚΕ δε δίστασε ποτέ να λέει τα σύκα – σύκα και τη σκάφη – σκάφη, ανεξάρτητα απ’ το αν η θέση του ήταν αρεστή. Πως το ΚΚΕ υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται με περηφάνια το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε κι απ’ αυτή τη θέση διατυπώνει κριτική σε αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις. Το πρόβλημά του είναι πως το ΚΚΕ συζητά για το σοσιαλισμό ώστε και να υποβοηθήσει τη δράση του για ρήξη, σύγκρουση, ανατροπή όχι φυσικά με «κοινωνικούς χώρους», όπως προβοκάρει ο κ. καθηγητής, αλλά με την άρχουσα τάξη στα συμφέροντα της οποίας ορκίζονται πένες σαν τη δική του. Προφανώς με τη «σταλινολογία» χτυπούν την πάλη των Σοβιετικών ανθρώπων να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό σε δύσκολες συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και ταξικής πάλης, επειδή προχώρησαν στην κολεκτιβοποίηση, τσακίζοντας την αστική τάξη. Οταν άρχισαν να ενισχύουν αντί να αποδυναμώνουν, στην πορεία οικοδόμησης, και στοιχεία ή καλύτερα εργαλεία του καπιταλισμού (ενίσχυση εμπορευματοχρηματικών σχέσεων, ενίσχυση ατομικής και ομαδικής ιδιοκτησίας, αγορά), άρχισαν και οι στρεβλώσεις που οδήγησαν στην ανατροπή. Σχετικά μ’ αυτή την περίοδο οι «σταλινολόγοι» δε λένε κουβέντα για τις προσεγγίσεις του ΚΚΕ. Προφανώς γιατί δεν τους ενοχλούν και τόσο. Αλλωστε, την «περεστρόικα», το όχημα της αντεπανάστασης το χαιρέτισαν όπως και τους εμπνευστές και ηγέτες της.»
Πάντως οι ακροδεξιοί τον κατηγορούν θεωρώντας τον αριστερό για τις απόψεις που έχει διατυπώσει για την Εθνική Αντίσταση και την κριτική που έχει ασκήσει στον δωσιλογισμό της κατοχικής περιόδου….
Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στη φτωχή μας πατρίδα
Και που να δεις πόσα νεοναζιστικά, ακροδεξιά, φιλοφασιστικά μπλογκ υιοθετούν και παραθέτουν τον κ. Αγτζίδη για τον Στάλιν, την ΕΣΣΔ και τα υπόλοιπα αντικομμουνιστικά ψεύδη που κατασκευάζει ο ίδιος και οι συν αυτώ!
Διαφορές μεταξύ τους, σίγουρα έχουν. Στον αντικομμουνισμό-αντισοβιετισμό, πάντως, συγκλίνουν απίστευτα.
Αυτό κάτι λέει…