Το 1991 επήλθε επιτέλους η πολυπόθητη για τους δήθεν «υπέρμαχους της ελευθερίας» αντικομμουνιστές όλων των αποχρώσεων ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση. Οι Έλληνες θα έπαυαν πλέον να «καταπιέζονται» καθώς μπροστά τους ανοίγονταν ένα βασίλειο ελευθερίας και εθνικής ανάπτυξης. Η ιστορική πραγματικότητα όμως τους διέψευσε.
Ο Jerry Hough, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής (ΗΠΑ), έγραφε στους Los Angeles Times στις 18 Αυγούστου 1998: «Περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι στη Ρωσία έχουν πεθάνει, οι οποίοι ωστόσο θα ζούσαν σήμερα αν είχε διατηρηθεί το παλαιό [δηλαδή το σοβιετικό] προσδόκιμο ζωής. Η έλλειψη φαρμάκων και ισορροπημένης διατροφής υπήρξαν καθοριστικοί παράγοντες.»[i] Περίπου 15 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν πρόωρα στη Ρωσία μέχρι το 2004 ως συνέπεια της μετάβασης στον καπιταλισμό σύμφωνα με υπολογισμούς Διεθνών Οργανισμών. Το προσδόκιμο ζωής έπεσε χαμηλότερα και από εκείνο του Μπαγκλαντές.
Τι έγινε όμως με τους Έλληνες της πρώην ΕΣΣΔ; Άρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα» στις 25 Απριλίου 2005, κάνοντας έναν απολογισμό των πρόσφατων εξελίξεων στη Γεωργία, ανέφερε πως «τα δύο τελευταία χρόνια περισσότερα από 2.000 σπίτια που ανήκουν σε Έλληνες ομογενείς και οι οποίοι τώρα διαμένουν στην Ελλάδα, στην Κύπρο ή τη Ρωσία έχουν καταληφθεί από Γεωργιανούς και Αντζάρους, 8 ομογενείς έχουν δολοφονηθεί, σημαντικές περιουσίες έχουν λεηλατηθεί και καταστραφεί, ενώ ο φόβος αναγκάζει τους Έλληνες της περιοχής να κοιμούνται με το όπλο αγκαλιά.»
Και προσθέτει στην συνέχεια ο ίδιος αρθρογράφος παραθέτοντας σχετική δήλωση του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Γεωργίας: «Όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, οι περισσότεροι Έλληνες που ζούσαν στη Γεωργία έφυγαν προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Από τους 120 χιλιάδες Έλληνες της Γεωργίας σήμερα παραμένουν εδώ μόνο 20 χιλιάδες, ενώ στην Τσάλκα ζουν πλέον 1.700 ελληνικές οικογένειες, στο σύνολό τους υπέργηροι.»[ii] Στη Τσάλκα πριν το 1992 ζούσαν περίπου 40.000 Έλληνες. Πάνω από το 90% εξ αυτών έγιναν πρόσφυγες από τον φόβο των εθνικιστικών συγκρούσεων οι οποίες ξέσπασαν στην περιοχή του Καυκάσου μετά την «πολυπόθητη» ανατροπή της Σοβιετικής Ένωσης (που για τόσες δεκαετίες ευαγγελίζονταν ορισμένοι).
Ένας Έλληνας της Τσάλκας που ζει σήμερα στην Ελλάδα τόνισε χαρακτηριστικά: «Όταν ήρθε η σοβιετική εξουσία όλα αλλάξανε ουσιαστικά προς το καλύτερο. Ειδικά για εμάς τους Ελληνοπόντιους…Όλοι οι κάτοικοι των χωριών της περιοχής μας είχανε χτίσει διώροφα πανέμορφα σπίτια, αγοράζανε αυτοκίνητα. Σε κάθε οικογένεια υπήρχαν ένα με δύο άτομα που είχαν ανώτατη εκπαίδευση, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν μέση εκπαίδευση με συγκεκριμένα επαγγέλματα και ήταν όλοι τακτοποιημένοι. Όλα αυτά γινόντουσαν με την εργασία, με το μυαλό τους…
…Για τους Ελληνοποντίους της δικής μας περιοχής άρχισε πραγματικά ένας εφιάλτης…Άρχισαν οι εγκληματικές ενέργειες, οι σκοτωμοί, τα κλεψίματα. Παντού έγραφε: η Γεωργία είναι για τους Γεωργιανούς. Ήταν μια δεύτερη γενοκτονία για τους Ποντίους της περιοχής της Τσάλκας…Αυτή η αγριότητα επικρατεί σήμερα στο δημοκρατικό κράτος της Γεωργίας…»[iii]
[i] Jerry Hough, «Reform goes tumbling with ruble devaluation» στο Los Angeles Times 18 Αυγούστου 1998
[ii] Εφημερίδα «Τα Νέα», 25 Απριλίου 2005, άρθρο Στέλιου Βραδέλη με τίτλο «Απειλούν να μας σκοτώσουν: Στο έλεος των εθνικιστών 4.500 Έλληνες ομογενείς που έχουν απομείνει στην Τσάλκα της Γεωργίας»
[iii] Αθηναϊκός Κούριερ, 15-22 Απρίλη 2005, του Δωροθέι Μιχάλεβιτς Παπαδόπουλος «Σώστε την Τσάλκα»
Περιεχόμενα
Erodotos Weblog 
Σχολιάστε